بسیاری از کارشناسان بر این باورند که اجلاس سران آمریکا و کره شمالی در سنگاپور بدون حمایت و همراهی برخی کشورها و شخصیت ها نه تنها امکانپدیر نبوده است بلکه حتی به مرحله اجرا و برگزاری هم نمی رسید.

در کنار ژاپن که تاثیر به مراتب کمتری داشت، چین و کره جنوبی از جمله کشورهایی هستند که نقش پر رنگ تری در شکل گیری این اجلاس بر عهده داشتند نقشی که خود آمریکاییان هم به آن واقف هستند و به همین دلیل واشنگتن تصمیم گرفت بعد از این اجلاس، وزیر خارجه خود را به عنوان فرستاده ‘ترامپ’ جهت تشکر و رایزنی در مورد ادامه این نشست به این دو کشور اعزام کند.

همگان نیک می دانند که نخستین زنگ گفت و گوهای شبه جزیره را ‘مون جائه این’ رییس جمهوری کره جنوبی که گفته می شود خود از اصالتا اهل کره شمالی است نواخت و پیگیری های او در بازی های المپیک زمستانی بود که کره شمالی را به آغاز این گفت و گوها متقاعد کرد.

در جریان برگزاری المپیک زمستانی کره جنوبی، هیات های مختلف سیاسی و ورزشی کره شمالی راهی کره جنوبی شدند و از همان زمان جهان نشانه هایی از تحولات در شبه جزیره را مشاهده کرد نشانه هایی که بعد از برگزاری اجلاس پانمونجوم بین رهبران دو کره، به سنگاپور رسید.

کره جنوبی که از سال ۱۹۵۳ میلادی تا کنون با همسایه شمالی خود در حالت نه صلح نه جنگ قرار دارد بیشترین حساسیت را به تحرکات و آزمایش های مستمر موشکی کره شمالی داشت و در این راه مدام از آمریکا مشورت و کمک می گرفت سئول چندین بار با رایزنی با آمریکا توانست پرونده کره شمالی را به شورای امنیت ببرد و سازمتان ملل هم چندین بار تحریم های سنگینی علیه این کشور اعمال کند.

در نشست سران دو کره بود که مصوب شد نشست های دو جانبه آمریکا و کره شمالی و بعدا هم سه جانبه آمریکا، کره شمالی و چین برگزار شود در همان ابتدا نقش این ۴ کشور در تحقق صلح شبه جزیره بیش از پیش نمایان گشت.

در برگزاری اجلاس سران آمریکا و کره شمالی رئیس جمهوری چین مهمترین نقش را بر عهده داشت چین به عنوان تنها متحد کره شمالی مدت‌ها بود که پیونگ یانگ و واشنگتن را تشویق به گفت و گو می‌کرد.

بعد از نشست سران دو کره و همچنین برنامه ریزی اولیه برای برگزاری نشست سران آمریکا و کره شمالی در سنگاپور بود که ‘دونالد ترامپ’ رییس جمهوری آمریکا با اذعان به نقش چین در برگزاری این اجلاس و همچنین موفقیت آن، در تویت هایش مدام چین را عامل دلسردی ‘کیم’ از حضور در این اجلاس معرفی کرد.

در این میان، رهبر کره شمالی دو بار به چین سفر کرد یکی به پکن و دیگری به دالیان، کیم در هر دو دیدار با رییس جمهوری چین دیدار و گفت و گو کرد همین دیدارها بود تا باعث شود ترامپ چندین بار ‘شی چین پینگ’ رییس جمهوری چین را به کارشکنی در برگزاری این اجلاس متهم کند.

به هر حال تمرکز جهان روز گذشته بر سنگاپور بود جایی که تعهد طرفین به امضایشان می تواند به ۶۰ سال دشمنی دو کشور پایان دهد نشستی که اگر همراهی ‘شی جین پینگ’ نبود شاید برگزار نمی شد.

آمریکا با اشراف به نقش چین و کره جنوبی در برگزاری این اجلاس، ‘مایک پمپئو’ وزیر خارجه خود را قرار است امروز چهارشنبه راهی سئول و پکن کند، او قرار است ابتدا در سئول درباره جزییات اجلاس سران آمریکا و کره شمالی با ‘مون جائه این’ رییس جمهور کره جنوبی گفت و گو کند.

فرستاده ترامپ در ادامه قرار است روز پنجشنبه وارد پکن شود تا در همین ارتباط دیداری هم با ‘شی جین پینگ’ رییس جمهوری خلق چین داشته باشد.

بسیاری بر این باورند که چین بزرگترین میانجیگر برای حل مساله شبه جزیره کره است و با برگزاری اجلاس سران نقش این کشور برجسته تر شده است و برقراری رژیم دایمی صلح به تصمیمات چین بستگی دارد.

با این حال بسیاری از ناظران و تحلیلگران هنوز اطلاعات دقیقی در باره پیشبرد فرایند خلع سلاح هسته ای شبه جزیره کره ندارند هنوز بسیاری نمی دانند در واقع در اجلاس سران چه گذشته است و فعلا نیز بازتاب خاصی از این دیدار و تصمیمات آن مشاهده نشده است و معلوم نیست چه زمانی در مسیر توافقات پیشرفت حاصل می شود.

کره شمالی امروز تصریح کرد با آمریکا توافق کرده است که اقدامات گام به گام و همزمان باشد تا صلح و خلع سلاح توامان محقق شود.

اجلاس سران آمریکا و کره شمالی سه شنبه ۲۲ خرداد با حضور دونالد ترامپ و کیم جونگ اون در هتل کاپلا جزیره سنتوزا سنگاپور برگزار شد رهبران دو کشور در پایان مذاکرات ۴ ساعته توافقنامه ای چهار ماده ای امضا کردند که براساس آن واشنگتن و پیونگ یانگ روابط جدیدی را آغاز خواهند کرد.

چهار مورد این قرارداد دوجانبه که با حضور مقام های ارشد دو کشور به امضای ترامپ و کیم در مقابل خبرنگاران و در هتل کاپلا رسید شامل موارد ذیل است:

۱. ایالات متحده آمریکا و کره شمالی متعهد شده‌اند که روابط تازه‌ای را بنا کنند که اساس آن تمایل مردم دو کشور بر صلح و رفاه است

۲. آمریکا و کره شمالی تلاش مشترک خواهند کرد که صلح پایدار در شبه ‌جزیره کره ایجاد شود.

۳. پیونگ یانگ متعهد شده است بر اساس توافق ۷ اردیبهشت (پانمونجوم) که کره شمالی بر اساس آن بخشی از تاسیسات هسته‌ای خود را تخریب کرد، خلع سلاح هسته‌ای را ادامه دهد.

۴. آمریکا و کره شمالی متعهد می‌شوند که بقایای سربازان کشته یا مفقود شده جنگ در سالهای جنگ دو کره (۵۳-۱۹۵۰) را شناسایی کرده و به کشورشان بازگردانند.

سران آمریکا و کره شمالی روز یکشنبه وارد سنگاپور شدند و پس از دیدارهای جداگانه و تشریفاتی با نخست وزیر سنگاپور به عنوان میزبان رویدادی که ترامپ حساب ویژه روی آن باز کرده و انتظارهای فراوانی از آن برای حصول یک توافق خوب دارد، امروز با یکدیگر مذاکره مستقیم کردند.

کارشناسان معتقدند که ترامپ به سبب مشکلات زیادی که در عرصه داخلی با آن روبرو است از جمله ارتباط کارزار انتخاباتی اش با روسیه، رسوایی جنسی و عدم محبوبیت و همچنین در عرصه بین المللی ناشی از اعمال تعرفه های گمرگی و راه انداختن جنگ تجاری، خروج از پیمان های بین الملل بویژه توافق هسته ای با ایران ، توافق آب و هوایی پاریس و ترانس پاسیفیک که با مخالفت گسترده هم پیمانان این کشور روبرو شده و در انزوا قرار گرفته است، سعی می کند از این ملاقات به عنوان یک ابزار تبلیغاتی برای خود استفاده کند.

اما این سوال مطرح است که چگونه می توان به کسی که به زیرپا گذاشته توافق های بزرگ جهانی شهره شده است، برای حفظ توافق های جدید اعتماد کرد؟ به فرض این که دیدار ترامپ با کیم، به یک توافق منجر شود، چه تضمینی وجود دارد مستاجر کاخ سفید بار دیگر زیر توافق نزند و بار دیگر مایه شرمساری مردم کشورش و دردسر جامعه بین الملل نشود.