به گزارش روز یکشنبه ایرنا، رسانه فرانسوی مدرن دیپلماسی با انتشار گزارشی به نقل از زامیر احمد عوان نوشت: جنوب آسیا بخش بسیار مهمی از این جهان است و با برخورداری از آب و هوا، توپوگرافی، قومیت، زبان، ادیان مختلف و متنوع یک جهان یکتا است. از حیث داشتن ذخایر و منابع طبیعی مانند کوه‌ها، یخچال‌ها، دریا و غیره برای گردشگری هم غنی است و از کشاورزی غنی هم برخوردار است اما با این حال از لحاظ اقتصادی ضعیف و عقب مانده است.

“زامیر احمد عوان” کارشناس پاکستانی و عضو “مرکز جهانی سازی چین”  نویسنده این گزارش آورده است: ابتکار کمربند و جاده که شی جین پینگ رئیس جمهوری  چین آن را راه اندازی کرده است یک بارقه امید برای کل منطقه جنوب آسیا است. بسیاری از کشورها بطور رسمی یا غیررسمی به این طرح پیوسته‌اند. پاکستان و میانمار از منتفعان اصلی این طرح هستند. در حالی که کریدور اقتصادی چین – پاکستان پروژه اصلی کمربند و جاده است و تا حد زیادی پیشرفت کرده است ، ۲۲ پروژه هم تکمیل شده و اکنون به بهبود اجتماعی – اقتصادی پاکستان کمک می‌کنند. همین تعداد پروژه هم در صف اجرا هستند. میانمار نیز مطابق کریدور چین – بنگلادش – میانمار که یکی از موفقیت های طرح کمربند و جاده است در این پیوند وارد شده است.

وی افزود: نپال به مدت دهه ها زیر نفوذ هند قرار داشت و از این هژمونی لطمه می‌دید. وضع وقتی بدتر شد که هند در سال ۲۰۱۵ نپال را محاصره اقتصادی کرد و نپال با کمبود شدید غذا و سوخت و برق و دارو مواجه شد. نپال در نهایت تصمیم گرفت که به چین نزدیک شود و پکن به نپال کمک نمود و از توسعه اجتماعی و اقتصادی آن حمایت کرد.

نویسنده این گزارش افزود: بنگلادش، سریلانکا، مالدیو، بوتان نیز تحت این هژمونی بودند. هند با همه همسایگان خود مناقشه مرزی داشت و در چنین شرایطی طبیعی بود که این کشورها درصدد یافتن حمایت کشوری قوی تر از هند باشند و از این رو به سمت چین متمایل شدند.

بر اساس این گزارش، هند تنها کشور جنوب آسیا است که با ابتکار کمربند و جاده مخالف است درحالیکه بقیه جنوب آسیا با آن موافق هستند.

این کارشناس منطقه جنوب آسیا افزود: ابتکار کمربند و جاده طرحی برای تقویت ارتباطات و پیوندها و ارتقای زیرساخت ها و مبارزه با فقر و گرسنگی است و این چیزی است که جنوب آسیا نیازمند آن بوده است و اشتراک منافع با چین موجب شده که تمام جنوب آسیا تحت خانواده کمربند و جاده قرار گیرد. همچنین نیاز به تقویت همکاری بین کشورهای جنوب آسیا وجود دارد و این امر ممکن است نیازمند کاهش مقررات ویزا و ارتقای گردشگری و تبادل محققان برای ایجاد درک و هارمونی باشد. افزایش تماس های مردمی به فرصتهای بیشتر همکاری منجر خواهد شد.

دراین گزارش آمده است: توافق چین – ایران نقش مهمی در این منطقه ایفا خواهد کرد . چین متعهد به سرمایه گذاری درایران شده است.

نویسنده نتیجه گرفته است: تعمیم و امتداد خانواده کمربند و جاده به ایران، افغانستان، ترکیه، آسیای مرکزی و اوراسیا از نگاه جنوب آسیا یک تحول مثبت است و برای آینده بسیار خوشبینانه است. کمربند و جاده به عنوان عامل تسهیل کننده و ارتقا دهنده درک، هارمونی و توسعه در این منطقه از جهان عمل می‌کند.