شبکه یاری کودکان کار در بیانیه‌ای به مناسبت روز جهانی مبارزه با کار کودک، به تشریح مهمترین دغدغه‌ها در زمینه کودکان کار پرداخت.

به گزارش ایلنا، شبکه یاری کودکان کار در بیانیه‌ خود به مناسبت روز جهانی مبارزه با کار کودکان آورده است: «هنگامی که زنجیری را تحت فشار قرار می‌دهیم اولین حلقه‌هایی که دچار شکست و از هم‌پاشیدگی می‌شوند ضعیف‌ترین حلقه‌های آن هستند. بحران‌های اجتماعی نیز همین گونه‌اند همواره بیشترین صدمات ناشی از بحران‌ها را بی‌دفاع‌ترین گروه‌های اجتماعی(کودکان کار و خانواده هایشان) متحمل می‌شوند.

از این رو همه‌ی ما به عینه شاهد هستیم که اصلی‌ترین هزینه‌های ناشی از پدیده‌هایی مانند بحران آب و خشکسالی، آلودگی هوا، جنگ‌ها و منازعات قومی، سیاست‌گذاری‌های غلط و تعطیلی کارخانه‌ها و امثال آن را ضعیف‌ترین گروه‌های اجتماعی پرداخت می‌کنند و این بار نیز متاسفانه مانند همیشه است.

شیوع کرونا و روند اپیدمیک آن در روزهای آعازین سال ۲۰۲۰، تقریبا” تمام صنایع و فعالیت‌های بشری را در سراسر جهان تحت الشعاع قرار داد و بسیاری از مشاغل و صنایع به تعطیلی کشانده شده و تا کنون که قریب شش ماه از پیدایش این پدیده می‌گذرد همچنان در تعطیلی به سر برده و هنوز نتوانسته‌اند فعالیت خود را آغاز کنند.

کرونا و تبعات آن، علیرغم میل خود و بدون اینکه بخواهد، بیش از همه زندگی و سرنوشت بی‌دفاع‌ترین گروه‌های اجتماعی را هدف گرفت. تعطیلی طولانی مدت مشاغل، اصل بقاء برای آن دسته از کسانی که هیچ گونه اندوخته و یا تکیه گاه مالی نداشتند را به مخاطره انداخت. اعمال سیاست‌های نئولیبرالی، در قالب امتیازهای تشویقی به قدرتمندان و صاحبان سرمایه در اکثر کشورهای جهان، جوامع را بیش از هر زمان دیگری دو قطبی کرده و فاصله میان فقر و غناء را عمق بخشیده و امکان تاب‌آوری در شرایط دشوار را برای گروه‌های بسیاری از ساکنین جوامع تقریبا” به صفر رسانده است.»

در ادامه این بیانیه می‌خوانیم: کرونا و دشواری‌هایی که باخود به همراه آورده گروه‌های ضعیف اجتماعی از جمله کودکان‌کار و خانواده‌های آنان را بیش از گروه‌های دیگر در شرایط ناامیدی، گرسنگی، بیماری، و در نتیجه در معرض ستم مضاعف قرار داده و متاسفانه سبب شده، امسال در آستانه‌ی روز جهانی مبارزه علیه کار کودک شاهد آن باشیم که علیرغم افزایش مخاطرات کودکان‌، شرایط برای حمایت از آنان توسط تشکل‌های غیر دولتی مدافع آنان نیز دشوارتر گردد. این در حالیست که احتمال آن می‌رود در سراسر جهان به زودی گروه‌های دیگری از کودکان به دلیل بیکاری والدین و از دست رفتن منبع در آمدی خانواده، به ناچار وارد چرخه‌ی کار شوند. از این رو ضرورت دارد در کنار اهتمام مردمی برای مدد رسانی به این کودکان، کلیه‌ی دستگاه‌های دولتی و قانونی مسئول در زمینه‌ی تامین بهداشت، سلامت و رفاه عمومی نیز تمامی مساعی خود را به کار برده و به سهم خود در کاهش مشکلات آنان بکوشند.