یک رسانه چینی در گزارشی اعلام کرد که «حقوق بشر» به یکی از ابزارآلات ایالات متحده آمریکا برای مداخله در امور دیگر کشورها تبدیل شده است.
به گزارش رادیو بین المللی چین، «حقوق بشر» همواره یکی از ابزارآلات محبوب آمریکا برای مداخله در امور داخلی و سرکوب دیگر کشورها است. هر زمان واشنگتن کشوری را خار در چشم خود دانسته و سرکوب آن را ضروری بداند، صرفاً با صدور گزارشی به نام «گزارش حقوق بشر کشورها» و به باد انتقاد گرفتن وضعیت حقوق بشر دیگر کشورها و ادعای وضعیت روز به روز بدتر شدن حقوق بشر در آنها، می تواند تلاش‌های خود را در این راستا شروع کند.
ادعاهای آمریکا درباره حقوق بشر دیگر کشورها در واقع پرده‌ای است که پشت آن، وضعیت شرم‌آور حقوق بشر خود پنهان است. اما حالا حتی این پرده پنهان‌ساز نیز از دست واشنگتن خارج شده است. بنابراین، دولتمردان آمریکایی باید چقدر پررو باشند که خود را به عنوان مدافع حقوق بشر معرفی کرده و دیگر کشورها را به باد انتقاد می گیرند!
آمریکا کشوری مهاجرپذیر با اقوام گوناگون است. گرچه آن همیشه مدعی «همبستگی» و «برابری» است اما تبعیض نژادی و تناقض نژادی ریشه عمیقی در این جامعه کشور پیدا کرده و تبدیل به یکی از دردهای اجتماعی آن شده است. رویداد پایمال شدن حقوق بشر اساسی اقلیت‌های قومی و نژادی اغلب در آمریکا رخ می دهد و آنها نیز در آن کشور از لحاظ اشتغال، ارتقاء جایگاه شغلی، درآمد و آموزش، در کاستی قطعی قرار دارند. در عملیات های پلیس نیز با آنها به روش غیرمنصفانه برخورد می شود.
به طور مثال؛ در سال‌های اخیر شاهد رویدادهای مکرر ضرب و شتم و کشتن جوانان از اقلیت های قومی به دست پلیس در آمریکا بوده‌ایم. چنین رویدادی در سطح دنیا به ندرت رخ می دهد اما در آمریکا همچون سریال تکرار می شود.
باراک اوباما به عنوان نخستین رییس جمهور آفریقایی‌تبار آمریکا به صراحت گفته است: «تبعیض در همه نظام‌های ما وجود دارد و تاثیرات دیرپایی بر جامعه دارد و جزیی از ژن ما است.»
تاسف‌آور این است که آمریکا به جای اصلاح این «ژن» تبعض‌آمیز خود، از آن چشم پوشی کرده و فرصت می دهد تا در نظام کشور گندیده شود. همزمان با جریان جهانی شدن در سطح دنیا، پدیده‌هایی حیرت‌آور مانند ادعای «برتری سفیدپوست‌ها» و تحریک نفرت در این کشور روز به روز شدت می گیرد، طوری که گویا آن کشور همان آمریکای دهه‌های پیش است.
داده‌های اف بی آی نشان می دهد، آمار جرم‌های تحریک شده از نفرت در آمریکا در سال ۲۰۱۷ افزایش ۱۷ درصدی داشته و بیشتر این جرم‌ها متوجه اقلیت‌های قومی و نژادی از جمله آفریقایی‌تبارها بوده است. اما در مقابل، نه تنها دولت آمریکا تدابیر بازدارنده لازم در پیش نگرفته، بلکه برخی دولتمردان آن کشور ادعای تبعیض نژادی و توده‌گرایی می کنند.
به طور مثال، دولت آمریکا در مرز خود با مکزیک دیوار کشیده، طرح «قرعه‌کشی برای کارت سبز» را لغو کرده و به دستگیری و استرداد مهاجرین غیرقانونی می پردازد. گزارشگران شورای حقوق بشر سازمان ملل در ماه ژوئن سال ۲۰۱۸ در اعلامیه‌ای مشترک اظهار کردند، اقدام دولت آمریکا در جدا کردن اجباری هزاران کودک مهاجر از والدینشان مغایر معیار حقوق بشر است و نوعی آزار وحشتناک برای کودکان مهاجر به شمار می آید.
در سطح دنیا نیز آمریکا الگوی نقض مقررات است. از سویی، با شعار «حقوق بشر برتر از حق حاکمیت»، به تحریک درگیری‌های قومی و نژادی به منظور کسب منافع خود در میان آشوب‌های ایجاد شده می پردازد و از سوی دیگر، از شورای حقوق بشر سازمان ملل و روند تدوین «قرارداد جهانی مهاجرت» خارج شده و از تصویب کنوانسیون‌های سازمان ملل درباره حقوق بشر از جمله «کنواسیون بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی»، «کنواسیون حقوق کودکان» و «کنوانسیون حقوق بشر افراد معلول» خودداری می کند.
حیرت‌آورتر این است که دولتمردان آمریکایی ضمن چشم پوشی از یادداشت‌های سیاه کشورشان در زمینه حقوق بشر، می خواهند حقوق بشر ۲۰۰ کشور دیگر دنیا را مورد نقد قرار دهند. چندی پیش یکی از مقامات بلندپایه آمریکا با شعار آزادی دینی بدون ارایه هیچ مدرک و سند لازم سیاست‌های چین در قبال مناطق شین جیانگ و تبت و مساله آزادی اعتقادات مذهبی را به باد انتقاد گرفت.
دولتمردان آمریکا برحسب تصورات خود، با حرف‌های دروغین از حقوق بشر دیگر کشورها انتقاد می کنند. آنها طوری در این کار زیاده روی کرده‌اند که این تردید را ایجاد کرده‌اند که آیا آنها وضعیت واقعی حقوق بشر آمریکا را در این انتقادات، به دیگر کشورها انعکاس داده‌اند؟ در واقع، آمریکا به نوعی، با دروغگویی به خود، سعی می کند تا دروغ‌های گذشته خود را ببخشد.
اتفاقاً در روز ۴ مرداد، نمایندگان بیش از ۵۰ کشور دنیا در دفاتر سازمان ملل در ژنو در نامه‌ای مشترک به شورای بشر و کمیسیونر ارشد سازمان ملل از موضع چین در مسایل شین جیانگ پشتیبانی کرده و نتایج چین در توسعه حقوق بشر شین جیانگ و مبارزه با تروریسم و از بین بردن افراط گرایی در آن مناطق را مورد ارزیابی مثبت قرار دادند. این بهترین پاسخ جامعه جهانی به اقدام آمریکا در سیاهنمایی چین به شمار می آید.
سیاستمدران آمریکا از سویی از حقوق بشر استفاده ابزاری می کنند اما از سوی دیگر در مقابل چالش‌های حقوق بشری در کشور خود چشم و گوش خود را می بندند و همچون فردی کور و کر رفتار می کنند. آمریکا باید ابتدا، بیماری حقوق بشری خود را درمان کند
مهر