اعتصاب غذای آتنا دائمی و گلرخ ابراهیمی ایرایی، فعالان حقوق بشر زندانی که از ۱۴ بهمن آغاز شده بود به دهمین روز رسیده است. پزشک زندان قرچک می‌گوید که در صورت تداوم اعتصاب جان خانم دائمی در خطر قرار می‌گیرد.

اعتصاب غذای آتنا دائمی و گلرخ ابراهیمی ایرایی، دو فعال مدنی زندانی، ادامه دارد. این دو نفر که در چهارم بهمن‌ماه “همراه با ضرب و شتم” از زندان اوین به زندان شهر ری (قرچک) منتقل شده بودند، ۱۰ روز بعد از ورود به این زندان در اعتراض به این “انتقال غیر قانونی” و نقض اصل تفکیک جرائم” دست به اعتصاب غذای تر زدند.

این دو کنشگر مدنی تهدید کرده بودند چنانچه تا ۲۱ بهمن به زندان اوین و محل قانونی تحمل زندان خود منتقل نشوند اعتصاب غذای خشک خواهند کرد که با پایان این مهلت دست به اعتصاب غذای خشک زده‌اند.

اعتصاب غذای تر به خودداری از خوردن غذا گفته می‌شود و اعتصاب غذای خشک که با خطرات جسمانی بیشتری همراه‌ است زمانی است که زندانی مایعات نیز نمی‌نوشد.

به گزارش کمپین حقوق بشر ایران، طبق ماده ۵۱۳ آیین دادسری کیفری محل تحمل کیفر باید در آن زندان حوزه قضایی باشد که در ‌آن حکم صادر شده و انتقال پس از قطعی شدن حکم افزایش خودسرانه مجازات و غیر قانونی محسوب می‌شود. اصل تفکیک جرائم نیز به ماده ۶۹ آیین‌نامه سازمان زندان‌ها اطلاق می‌شود که مطابق آن محکومان باید بر حسب از جمله پیشینه، سن، جنسیت، تابعیت، نوع جرم، مدت مجازات، وضع جسمانی و روانی و میزان تحصیلات در زندان‌ها طبقه‌بندی شوند.

وبسایت‌های حقوق بشری از جمله “هرانا” از وخامت حال آتنا دائمی گزارش داده و نوشته‌اند که این زندانی به دلیل نوسانات فشار خون در وضعیت مناسبی به سر نمی‌برد. به نوشته “هرانا”، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر، اعتصاب غذا کبد خانم دائمی را تحت تأثیر قرار داده و پزشک زندان قرچک گفته است که در صورت تداوم اعتصاب خطرات جانی این زندانی را تهدید می‌کند.

معصومه نعمتی، مادر آتنا دائمی، در گفت‌وگو با “هرانا” گفته است که مراجعاتش به دادیار دادسرای اوین و مسئول دفتر معاون دادستان تهران هیچ نتیجه‌ای نداده و مسئولین دادسرا تهدید کرده‌اند که اگر به اعتراضات ادمه دهد او را نیز بازداشت و “به زندان قرچک می‌فرستند”.

حسین دائمی، پدر آتنا دائمی، مسئولیت حفظ جان فرزندش را بر عهده “دادستان و دادیار زندان اوین” دانسته است.

در مورد گلرخ ابراهیمی ایرایی، دیگر کنشگر زندانی نیز “هرانا” از ابتلا به یک “بیماری جدی” خبر داده که “پیش از ورود به زندان” او را رنج می‌داده و اعتصاب آن را تشدید کرده است.

آرش صادقی، همسر خانم ایرایی، از جمله فعالان مدنی زندانی در زندان رجایی‌شهر کرج است که او نیز از هفتم بهمن‌ماه در اعتراض به انتقال همسرش به زندان قرچک دست به اعتصاب زد. او که خود از مشکلات عدیده جسمانی در رنج بود بعد از ۱۱ روز “به درخواست هم‌بندیانش” به اعتصاب غذا پایان داد.

آتنا (فاطمه) دائمی در ۲۰ مهرماه سال ۱۳۹۳ بازداشت و از جمله به اتهام “تبلیغ علیه نظام، اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی و توهین به رهبری” به ۱۴ سال زندان محکوم شد که چندی بعد این حکم در دادگاه تجدید نظر به هفت سال زندان تقلیل یافت.

گلرخ ابراهیمی ایرایی در ۱۵ شهریور ۱۳۹۳ همراه با آرش صادقی، همسر خود، بازداشت شد. او در دادگاه انقلاب تهران به اتهام “توهین به مقدسات و تبلیغ علیه نظام” به شش سال حبس تغزیری محکوم شد که این حکم در دادگاه تجدید نظر تأیید شد.

سازمان عفو بین‌الملل در بیانیه‌ای خواستار آزادی ‌آتنا دائمی، گلرخ ابراهیمی ایرایی و ‌آرش صادقی شده است.

به گزارش سایت‌های حقوق بشری، زندان شهر ری یا قرچک که ویژه زنانی با جرائم عمومی است در بیابان‌های شرق تهران قرار دارد. در این زندان صدها زن در سوله‌هایی پرازدحام و غیر بهداشتی بدون دسترسی به آب آشامیدنی سالم، غذای مناسب، دارو و هوای تازه نگهداری می‌شوند.

در گزارش‌هایی که در مورد این زندان انتشار یافته از شیوع بیماری‌‌های عفونی، مصرف مواد مخدر، خشونت بین زندانیان و اعمال خشونت مأموران علیه زندانیان سخن رفته است.

صدای آلمان