این احتمال وجود دارد که آمریکا با از دست دادن پیمان آسمان‌های باز به عنوان مفیدترین ابزار خود در ارتباط با روسیه، بزرگترین اشتباه راهبردی را مرتکب شود؛ اشتباهی که شاید هرگز نتوان آن را جبران کرد.

به گزارش تسنیم، این‌ روزها شایعات درباره تمایل «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا برای خروج از پیمان آسمان‌های باز آنچنان شدت گرفته است که احساس می‌شود با یک راز برملا شده روبرو هستیم. نگرانی‌های همیشگی آمریکا درباره روسیه نیز سبب شده تا شاهد مباحثات داخلی دو حزبی و قطبی‌شده‌ای در داخل آمریکا باشیم.

اندیشکده شورای روابط خارجی اروپا که در هفت پایتخت اروپایی دفتر دارد در مقاله‌ای با اشاره به این اختلافات دوحزبی تأکید می‌کند که خروج آمریکا از این پیمان آنچنان که «جان بولتون» مشاور سابق امنیت ملی در زمانی که روی کار بود، پیشنهاد کرده بود، صرفا اوضاع را بدتر خواهد کرد.

پیمان آسمان‌های باز که در سال ۱۹۹۲ میان ۲۳ کشور عضو سازمان امنیت و همکاری اروپا به امضا رسید، ملزومات خاص خود را دارد. بر اساس این پیمان، هر یک از کشورهای عضو می‌تواند به تعداد مجاز پرواز نظارتی بر فراز کشور دیگر انجام دهد به شرط آنکه از سه روز قبل پرواز را و از یک روز قبل مسیر پرواز را اعلام کرده باشد. همچنین تصاویری که تحت نظارت مقامات کشور هدف گرفته می‌شود نیز شامل جزئیات مربوط به تجهیزات رؤیت‌شده و یا مختصات دقیق سایت‌های نظامی نمی‌شود و این تصاویر در نهایت و در صورت تقاضا می‌تواند در اختیار هر یک از کشورهای عضو قرار گیرد.

این اندیشکده اروپایی که نگرانی‌های مشترکی با آمریکا درباره روسیه و آنچه تهدید روس می‌خواند، دارد، در این مقاله اصرار داد که این پیمان برای مقابله با این تهدید ادعایی هم که شده نباید از بین برود اما اختلافات دوحزبی سیاست خارجی در واشنگتن به حدی بالا گرفته که هر لحظه این احتمال وجود دارد که آمریکا از این پیمان خارج شود و این نگرانی‌ها صدچندان شود.

این در شرایطی است که منتقدان این پیمان بر این باورند که هواپیماهای مورد استفاده در این قرارداد، جاسوسی هستند اما این اندیشکده تأکید می‌کند که کیفیت تصاویر تهیه شده در این پروازها در مقایسه با تصاویر تهیه شده توسط ماهواره‌های نظامی روسیه بسیار پایین‌تر بوده و قابلیت استفاده ندارد، ضمن اینکه اگر نقض قابل توجه مفاد این پیمان اتفاق افتاده بود به راحتی توسط مقامات آمریکایی که مسئولیت نظارت بر این پروازها را داشتند، گزارش شده بود.

در صورت خروج آمریکا و روسیه از این پیمان، آنها به دلیل بهره‌مندی هر دو کشور از ماهواره‌های نظامی بسیار پیشرفته، متضرر نخواهند شد و اروپا تنها بازنده اصلی این اتفاق خواهد بود. چرا که به دلیل عدم بهره‌مندی کشورهای اروپایی از تجهیزات بسیار پیشرفته تجسسی، تصاویر تهیه شده در این پروازها می‌توانست حداقل بینشی درباره فعالیت‌های نظامی روسیه در اختیار آنها قرار دهد.

شورای روابط خارجی اروپا در ادامه تأکید دارد که تبادلات اطلاعاتی در سازمان پیمان نظامی آتلانتیک شمالی (ناتو) نیز جایگزین کافی برای این پیمان نخواهد بود چرا که ذیل این پیمان نظامی، اطلاعات بیش از آنکه به اشتراک گذاشته شود، مورد تجارت قرار می‌گیرد و همین مسئله، شرایط را برای کشورهای کوچکتر اروپا دشوارتر خواهد کرد و از سوی دیگر با توجه به افتضاح اطلاعاتی که منجر به جنگ عراق در سال ۲۰۰۳ شد، بعید است که از این به بعد هیچ کشور اروپایی جرأت کند صرفا بر اساس اطلاعاتی که آمریکا در اختیارش قرار می‌دهد، در اتخاذ تصمیمات سیاسی مشترک مشارکت کند.

این مقاله در پایان اینطور تحلیل می‌کند که چنانچه آمریکا پیش از آن که جایگزینی برای پیمان آسمان‌های باز مطرح کند، از آن خارج شود، یک اشتباه بزرگ دیپلماتیک در روابط خود با اروپا مرتکب شده است که دیگر هرگز قابل جبران نخواهد بود و چنین شرایطی صرفاً بر شهرت آمریکا به نادیده‌انگاری راهبردی همپیمانان خواهد افزود و گزینه‌های موجود برای مدیریت روابط با روسیه را بسیار محدود خواهد کرد.