ادامهٔ پیشروی ماشین جنگی و کشتار اسرائیل در نوار غزه زیر چتر حمایت قدرت‌های امپریالیستی

بمباران و خون‌ریزی و کشتار و آوارگی و گرسنگی و ناامنی در غزه همچنان ادامه دارد. نیروهای نظامی اسرائیل پس از آنکه بخش بزرگی از ساکنان شهرهای غزه و خان یونس در شمال و مرکز نوار غزه را به‌زور بمباران‌های هوایی به‌طرف جنوب این باریکه و به‌‌سوی منطقه و گذرگاه رفح در نزدیکی مصر راندند، اکنون گویا کشتار گسترده فلسطینیان در رفح و بیرون راندن کامل آنها از این ناحیه را در برنامه دارند.

اگرچه سازمان ملل متحد، آمریکا، اتحادیه اروپا، و کشورهای عربی از جمله عمان و مصر به اسرائیل در مورد حمله زمینی به رفح و بمباران این ناحیه و وقوع فاجعهٔ انسانی هشدار داده‌اند، نیروهای اسرائیلی همچنان در حال پیشروی به‌سمت شهر رفح در نزدیکی مرز مصر هستند. بنی گانتس، عضو بدون وزارتخانهٔ کابینهٔ جنگی اسرائیل، پیش‌تر گفته بود: «اگر تا ماه رمضان گروگان‌های ما در خانه نباشند، جنگ تا منطقه رفح ادامه خواهد داشت.» بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، نیز روز شنبه ۵ اسفند اعلام کرد که برنامه ارتش اسرائیل برای رفح که شامل تخلیه غیرنظامیان نیز می‌شود، در چند روز آینده در کابینه اسرائیل بررسی و تصویب خواهد شد.

رفح شهری بسیار کوچک در جنوبی‌ترین نقطهٔ باریکهٔ غزه اکنون محل استقرار بیش از یک میلیون و سیصد هزار نفر فلسطینی آواره در چادرها و سرپناه‌های موقتی است. به‌نظر می‌آید که هدف غایی‌ کابینهٔ راست افراطی اسرائیل بیرون کردن کامل ساکنان فلسطینی از نوار غزه [ و اسکان اجباری آن ها در کمپ های در حال ایجاد در خاک مصر] و اشغال کامل این باریکه و الحاق آن به سرزمین‌های کشور اسرائیل است. هم‌زمان، نیروهای نظامی اسرائیل و شبه‌نظامیان شهرک‌نشین اسرائیلی در کرانهٔ باختری نیز به اذیت و آزار و کشتار فلسطینی‌ها و گسترش شهرک‌سازی در این بخش از سرزمین‌های اشغالی ادامه می‌دهند. به گزارش خبرگزاری‌ها، در طرحی که نتانیاهو به کابینه جنگی اسرائیل داده است، «کنترل کامل اسرائیل بر امنیت و امور غیرنظامیان در نوار غزه و بر کرانهٔ باختری» پس از جنگ منظور شده است.

تلاش نهادها و دولت‌های متعدد برای برقراری آتش‌بس درازمدت در نوار غزه نیز تا کنون به نتیجه نرسیده است. در تازه‌ترین مورد، پیش‌نویس قطعنامه‌ای که الجزایر به جلسهٔ شورای امنیت سازمان ملل متحد آورده بود در شامگاه سه‌شنبه یکم اسفند (۲۰ فوریه) با وتوی آمریکا روبه‌رو شد و به تصویب نرسید. این سومین بار بود که آمریکا مانع تصویب قطعنامه‌ای برای برقراری آتش‌بس و کمک‌رسانی به مردم غزه شد. از میان پانزده عضو شورای امنیت، نمایندگان سیزده کشور به پیش‌نویس پیشنهادی الجزایر رأی مثبت دادند و نمایندهٔ بریتانیا نیز رأی ممتنع به آن داد. پایبندی اسرائیل به حکم دادگاه بین‌المللی کیفری نیز از دیگر موارد ذکرشده در این پیش‌نویس بود و برقراری آتش‌بس در آن با آزادی گروگان‌ها پیوند داده نشده بود.

عمار بنجاما، سفیر الجزایر در سازمان ملل متحد، پیش از رأی‌گیری درباره قطعنامه مزبور گفت: «رأی به این قطعنامه حمایت از حق حیات فلسطینی‌ها است. در مقابل، رأی ندادن به آن به‌معنای تأیید خشونت وحشیانه و مجازات ‌جمعی علیه آن‌ها است.» همچنین، ریاض منصور، فرستادهٔ فلسطین در سازمان ملل به شورای امنیت، گفت: «پیامی که امروز با این حق وتو به اسرائیل داده شد این است که می‌تواند به کشتار ادامه دهد.»

در روزهای اخیر آمریکا خودش پیش‌نویس قطعنامه‌ای را به شورای امنیت سازمان ملل پیشنهاد کرده است که در آن برای نخستین بار خواستار «آتش‌بس» موقت و هرچه زودتر در نوار غزه شده و با حمله زمینی اسرائیل به شهر رفح مخالفت کرده است. در این پیش‌نویس آمده است که «شورای امنیت نباید بگذارد که چنین حملهٔ زمینی بزرگی در اوضاع کنونی ادامه یابد» و باید بر «آتش‌بس موقت […] در ازای آزادی همهٔ گروگان‌ها تأکید کند» و «موانع سر راه تأمین کمک‌های بشردوستانه را بردارد.» همهٔ اینها در حالی است که آمریکا همچنان به تجهیز نظامی گستردهٔ اسرائیل، متحد منطقه‌یی‌اش، ادامه می‌دهد.

قطع این کمک‌های نظامی (و مالی)، چه از جانب آمریکا و چه از جانب بریتانیا و کشورهای اتحادیهٔ اروپا، در عمل می‌تواند اسرائیل را مجبور به توقف کشتار و برقراری آتش‌بس کند، ولی این دولت‌ها حاضر نیستند چنین اقدامی کنند. حتی یک کارخانهٔ خصوصی تولید پهپاد در هند نیز بیش از بیست هواپیمای بدون سرنشین «هرمس ۹۰۰» به اسرائیل فروخته است. همچنین، به‌دلیل اخراج کارگران فلسطینی از اسرائیل، دولت اسرائیل برای وارد کردن نیروی کار از هند توافقی با آن دولت امضا کرده‌ است.

متحدان اسرائیل حداکثر گاهی شکوه‌ای می‌کنند و از اسرائیل می‌خواهند که ضمن کشتارهایش «به حقوق انسانی و بین‌المللی پایبند بماند»! یا اینکه زیر فشار افکار عمومی مخالف جنگ و حامی فلسطینی‌ها، اینجا و آنجا حرف از حق فلسطینی‌ها برای داشتن کشور مستقل می‌زنند. اما درست به‌دلیل حمایت‌های عملی (نه فقط در حرف) همه‌جانبهٔ قدرت‌های امپریالیستی از دولت آپارتاید در اسرائیل است که فلسطینیان ۷۵ سال است بدون کشور مستقل و آواره مانده‌اند.

این تحولات در حالی صورت می‌گیرد که دیوان بین‌المللی دادگستری در لاهه (ICJ) از روز دوشنبه ۳۰ بهمن بررسی پرونده پیامدهای حقوقی اشغال سرزمین‌های فلسطینی را آغاز کرد که یک هفته به طول کشید. این نشست‌های دیوان لاهه صرفاً بر موضوع اشغال کرانهٔ باختری، غزه، و اورشلیم شرقی (بیت‌المقدس) از سال ۱۹۶۷ تمرکز دارد و متفاوت با شکایت آفریقای جنوبی به دادگاه لاهه درباره «نسل‌کشی» اسرائیل در غزه است. بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، پیش‌تر دادگاه لاهه را «نفرت‌انگیز» و «شرم‌آور» خوانده بود.

در عین حال، مبارزهٔ مردم جهان علیه کشتارهای گستردهٔ اسرائیل، برای برقراری آتش‌بس و صلح، و برای تأمین حق مردم فلسطین در تعیین سرنوشت خودشان همچنان ادامه دارد و توانسته است اثر چشمگیری بر دولت‌های قدرت‌های امپریالیستی بگذارد. علاوه بر تظاهرات و گردهمایی اعتراضی مردم جهان، سازمان‌های کارگری نیز در چند مورد اقدام‌های مشخصی کرده‌اند. از جمله چندی پیش اتحادیهٔ کارگران حمل‌ونقل آبی هند اعلام کرد که از بارگیری سلاح‌هایی که به اسرائیل فرستاده می‌شود و از تخلیه سلاح‌هایی که از اسرائیل به بندرهای هند می‌رسد خودداری خواهد کرد. نارندرا رائو، دبیرکل این اتحادیه، این اقدام کارگران هند را ابراز همبستگی با فراخوان اتحادیه‌های کارگری فلسطین اعلام کرد.

حزب توده ایران همدوش همهٔ نیروهای چپ و ترقی‌خواهان جهان خواهان برقراری آتش‌بس، پایان دادن به کشتارهای بی‌رحمانهٔ اسرائیل، آزادی همهٔ گروگان‌ها و زندانیان اسرائیل و فلسطینی، تشکیل کشور مستقل فلسطین در مرزهای ۱۹۶۷ مطابق با قطعنامه‌های سازمان ملل متحد، و بازگشت پناهندگان فلسطینی به سرزمین‌های مادری‌شان است. از دید حزب ما، ادامهٔ خون‌ریزی در سرزمین‌های فلسطینی و به‌ویژه غزه، ادامهٔ برخوردهای نظامی در جنوب لبنان و در یمن و دریای سرخ و حتی مناطقی از سوریه، این خطر را دارد که به گسترش این درگیری‌های نظامی در منطقه‌ای گسترده‌تر بینجامد. با توجه به مواضع ضدانسانی قدرت‌های امپریالیستی در حمایت از دولت آپارتاید در اسرائیل و بی‌عملی آنها در متوقف کردن ماشین کشتار اسرائیل، و نیز مواضع نابخردانه و ماجراجویانهٔ جمهوری اسلامی ایران در شعله‌ور نگه داشتن آتش جنگ و گاه دامن زدن به آن، خطر گسترش جنگ به ایران و همسایگان ایران نیز خطری جدّی است که باید آن را خنثی کرد. عاجل ترین قدم در این مسیر نقطه پایان گذاشتن به کشتار مردم فلسطین در نوار غزه و کرانه غربی و حمایت همه جانبه از ابتکار های نیروهای مدافع صلح در جهان است.

به نقل از «نامۀ مردم»، شمارۀ ۱۲۰۲، ۷ اسفند ۱۴۰۲