تحصن صنفی کارگران ماشینسازی هپکو با دخالت گارد ویژه، ضربوجرح و دستگیری ۲۸ نفر همراه بود که سه نفرشان با وثیقه آزاد شدهاند. کارگران دستمزدهای عقبافتاده خود را میخواهند و خواستار تغییر سهامدار عمده شرکت هستند.
هپکو درگیر بحران مالی، سوءمدیریت، رکود تولید و واگذاری “چشمبسته” به بخش خصوصی است. تولید ماشینسازی هپکو با ظرفیت۳۰۰۰ کارگر به زیر ۲۰درصد رسیده است. بخش مونتاژ کارخانه تعطیل شده، کارگران حقوق تیر و مرداد را نگرفتهاند و سه سال دستمزد معوقه هم طلب دارند. وزیر صنعت ۱۲ شهریور اعلام کرده بود که سازمان خصوصی سازی طی یک هفته، تکلیف سهامداری و مدیریت این کارخانه را روشن میکند. خلف وعده وزیر به اعتراض کارگران انجامید.
علی ابراهیمی، نماینده شازند در مجلس با گلایه از برخورد قهری با کارگران هپکو گفته است: «فردی که هپکو را خریداری کرده، در مدیریت و اداره کارخانه ناتوان است … و در حال حاضر، عملا هپکو تولید ندارد و به همین دلیل در پرداخت مطالبات کارگران درمانده است.»
ماشینسازی هپکو که در سال ۱۳۵۴ تاسیس شد، روزگاری “نگین تولید و مونتاژ ماشینآلات صنعتی خاورمیانه” خوانده میشد. این کارخانه در سال ۱۳۸۶ به بخش خصوصی واگذار شد و از دهه ۹۰ به سراشیبی مالی و تولیدی افتاد. تولید هپکو که زمانی ۲۴۰۰ دستگاه ماشینآلات صنعتی در سال بود، به شدت کاهش یافته و و دستمزدها سه ماه یک مرتبه پرداخت میشوند.
این کارخانه در زمینی به وسعت ۱۱۵ هکتار در بهترین نقطه شهر اراک واقع شده است. روزنامه شرق پیشتر نوشته است: «زمزمههایی مبنی بر تلاش برای به نابودی کشاندن هپکو شنیده میشود؛ تلاشهایی که هدفش تعطیلی کارخانه و فروش زمینها و دستگاههایی است که بسیار ارزشمندند.»
یاشار سلطانی، روزنامهنگار در توییتی نوشته که کارخانهها و شرکتها با ظاهر قانونی نصیب رانتخواران میشوند و باتوم و زندان نصیب کارگران. او فساد قانونی را یکی از آفتهای نظام خوانده است.
سیدعلی آقازاده استاندار استان مرکزی، با کارگران همراهی کرده و گفته که حرف آنها درست است: »در دو سه سال گذشته با توجه به اینکه هم تولید با مشکل مواجه بوده و هم حقوقشان پرداخت نشده و تعدادشان هم به هزار نفر میرسد، حرفشان در این زمینه درست است.
آقازاده افزوده که در موضوع هپکو باید از حرف و شعار عبور کرد و در نظر گرفت که حل مسئله این کارخانه بر عهده استان مرکزی نیست، بلکه ابعاد وسیعتری دارد.

این نخستین اعتصاب و تجمع کارگران هپکو یا اولین حمله پلیس به معترضان نیست. دفعات قبل نیز ماموران با باتوم و گاز اشک آور آنها را متفرق کردند.
شهروندی در توییتر میپرسد آیا ماموران ناجا خودشان حاضرند یک روز بدون حقوق کار کنند؟
کاربر دیگری نوشته است: «وقتی به عکسهای کارگران هپکو نگاه میکنید. بدنهای خونینشان را که میبینید، بیاد بیاورید که اینها محرومترین بخشهای جامعه ایراناند، که دستمزدهای عقبافتادهشان را طلب میکنند و حالا حکومتی که از نردبان مستضعفان بالا رفته و بهقدرت رسیده، پاسخ چنین خواستی را با یگانویژه میدهد.»