تیمور اوزکان ، برگزارکننده ی نمایشگاه ” روسیه از کالینینگراد تا کامچاتکا از نگاه یک مسافر” که با همکاری سفارت روسیه در آنکارا و شهرداری چانکایا ( منطقه آنکارا) در مرکز هنرهای معاصر آماده شده بود ، در مصاحبه ای با اسپوتنیک در خصوص حادثه ی دلخراش ۱۹ دسامبر شرح داد.

زمانی که در هنگام سخنرانی آندری کارلوف، سفیر روسیه در آنکارا به سمت وی تیراندازی شد و او بر اثر جراحات وارده جان خود را از دست داد.

اوزکان شرح می دهد: ” آقای سفیر زودتر از شروع مراسم رسید. طبق برنامه من اول از همه به مهمانان خوش آمد گفتم. سپس معاون شهردار چانکایا سخنرانی کرد. سخنرانی های ما ۵ دقیقه طول کشید و آنرا به زبان روسی ترجمه کردند. سپس سخنرانی آقای سفیر شروع شد. در آن لحظه وقتی آقای سفیر کلام خود را آغاز کرد ، یک فرد جوان که تا آن لحظه توجه ما را جلب نکرده بود پشت سفیر ایستاد ، کاری که معمولا محافظین انجام میدهند. برای همین ما فکر کردیم که او محافظ است. ضمنا او کت و شلوار مشکی و کراوات داشت که لباس محافظین است. وقتی ما سخنرانی می کردیم او در سالن در بین مهمانان بود اما همینکه سخنرانی آقای سفیر شروع شد او پشتش ایستاد. تکرار می کنم هیچ کس به او توجه نکرد، برای آنکه همه فکر می کردند او محافظ سفیر است.

بعد از آن حادثه ی مرگ بار رخ داد. اوزکان ادامه می دهد: در آن لحظه وقتی آقای سفیر سخنرانی خود را تمام می کرد و میگفت که این نمایشگاه سهمی در توسعه ی ارتباطات دوجانبه ی دارد ، فرد جوان اسلحه خود را بیرون کشید و ۴ تا ۵ تیر به سمت سفیر شلیک کرد. آقای سفیر افتاد و هر کس به طرفی فرار کرد. قاتل فریاد می زد و می گفت: ” اگر ما نمی توانیم با آرامش در حلب زندگی کنیم ، در سرزمینمان سوریه ، به شما هم آرامش نخواهیم داد.” او تقریبا ۳ تا ۵ دقیقه فریاد زد و طی این مدت دو بار دیگر به سفیر که روی زمین افتاده بود شلیک کرد. سپس از مهمانان خواست که همگی سالن را ترک کنند و داد می زد: ” همه هم میهنان خارج شوند! محافظش اینجاست؟ آنها بمانند.” در این لحظه مشخص شد که آقای سفیر بدون محافظ شخصی آمده است. بدیهی است که او تصور می کرد ، بازدید از چنین مراسمی یعنی افتتاحیه ی نمایشگاه عکس تهدیدی برای امنیت وی محسوب نمی شود. آقای سفیر همراه همسر خود به مراسم آمده بود.

تیمور اوزکان خاطر نشان می کند که از بین بردن مهاجم مدت زمانی طول کشید و ادامه داد: تمامی حاضرین در سالن به سمت در خروجی فرار کردند، در همین زمان مهاجم به شلیک و تیر اندازی ادامه داد. بعدا ما متوجه شدیم که ۱۱ تیر به بدن آقای سفیر شلیک شده بود اما قاتل ۲۵ تا ۳۰ بار شلیک کرد به لیوان های نوشیدنی روی میز که برای مهمانان تهیه شده بود و به عکس های روی دیوار. نیروهای امنیتی به سالن آمدند و از قاتل خواستند که تسلیم شود. او این کار را نکرد. آقای سفیر در این زمان همچنان روی زمین دراز کشیده بود ، من فکر می کنم که پلیس امیدوار بود که سفیر هنوز زنده است و می خواستند هر چه سریعتر او را به بیمارستان برسانند و تصمیم گرفتند که به سمت مهاجم تیراندازی کنند و سعی نکردند که او را زنده دستگیر کنند. سپس بازپرسی های رسمی تمامی شاهدین آغاز شد ما را به اداره امنیت بردند. حادثه ی غم انگیز عصر آنروز اینطور تمام شد.
اسپوتنیک