انتخابات ریاست جمهوری “اوکرانین” با شکست سنگین رئیس جمهور کودتاچی این کشور پایان یافت و رقیب او در این انتخابات با آرائی بالای ۷۳ در صد پیروز شد.

این پیروزی و آن شکست، پیش از آن که ناشی از رای مردم به برنامه های اقتصادی و اجتماعی ارائه نشده رئیس‌جمهور جدید اوکرائین باشد، حاصل نفرت مردم از حکومت فاسد و وابسته به امریکا و سران اتحادیه اروپا بود. این که رئیس جمهور آینده اوکرائین از آن شکست و این پیروزی چه درسی گرفته و یا نگرفته؟ در تغییر و یا ادامه سیاست‌های “پرشنکو” رئیس جمهور شکست خورده مشخص خواهد شد و این درحالی است که مردم بزرگترین جمهوری جدا شده از اتحاد شوروی سابق خواهان ترک و تغییر آن سیاست‌ها هستند. مهم نیست که رئیس جمهور جدید بازیگر برنامه های کمدی تلویزیونی اوکرائین است، مهم اینست که گروه هدایت کننده و حمایت کننده او در این انتخابات از شکست پرشنکو چه درسی گرفته باشند. کشوری با ۴۷ میلیون جمعیت که دو بخش از شرق آن اعلام خودمختاری کرده و تسلیم توپ و تانک و ترور دوران ریاست جمهوری پرشنکو نشد!

روز سوم ژانویه ۲۰۱۵ خبرنگارکانال تلویزیونی “لایف نیوز” روسیه، با دبیر کل حزب کمونیست این کشور”گنادی آندریویچ زوگانف” پیرامون مهم ترین مسائل جهان و روسیه مصاحبه کرد. در این مصاحبه زوگانف درباره مسائل و رویدادهای اوکرائین گفت:

“اتحاد اولیگارش‌ها، دزد‌ها و فریبکاران، رندان رنگارنگ و”باند”ی فاشیستی با خواست‌های توسعه طلبانه و بدستور ایالات متحده آمریکا، کودتائی دولتی را بر علیه رئیس‌جمهور قانونی اوکرائین “یانوکوویچ” انجام دادند. حاکم شدن نئوفاشیست‌ها در کیف و در کنار مرزهای روسیه بزرگترین اتفاق سال گذشته بود.

بدون تردید آنچه در اوکرائین اتفاق افتاد ناشی از موج بحران های اقتصادی آمریکا است. دولت این کشور بیش از ۱۸ تریلیون دلار بدهکاری دارد. آن ها سعی دارند تا بار بحران‌های داخلی خود را به صورت جنگ بر شانه دیگر کشورها قرار بدهند و در این مورد اوکرائین دارای شرایط مناسبی بود. کوشش آمریکا برای راه انداختن جنگ در این منطقه، علاوه بر تفرقه افکنی بین اقوام اسلاو، حاکم شدن هر چه بیشتر بر بازار اروپا است. وظیفه به ما حکم می‌کند تا نه تنها به یاری برادران اوکرائینی خود بشتابیم، بلکه به حمایت از خلق‌های اروپا نیز برخیزیم. اردوی کار و زحمت اروپا با بر پا داشتن متینگ‌ها و راه پیمایی، سیاست‌های رهبران کشورهای خود و جاه طلبی‌های امریکا را محکوم می‌کنند. چندین سیاستمدار معتبر آلمانی در نامه‌ای به “آنجلا مرکل” صدراعظم این کشور هشدار داده‌اند که نباید تن به فشارهای رئیس جمهور آمریکا بدهد. برخی از رهبران اروپای شرقی نیز علیه دخالت های آمریکا در کشورهای خود دهان باز کرده‌اند. همه این شواهد گویای آن هستند که اتحادی نانوشته بر علیه آنچه که در اوکرائین توسط “باند”های نئو فاشیست تحت حمایت آمریکا روی میدهد، در حال شکل گیری است.

ما باید حتی الامکان شرایط آرامش در شرق و جنوب اوکرائین را فراهم کنیم. اگر من در رأس تصمیم گیری دولتی روسیه بودم تا به حال “روسیه نو” یعنی رای مردم این منطقه را به صورت دوفاکتور به رسمیت شناخته بودم. من اگر بودم حق داشتن زبان مادری، داشتن خانه و خانواده، شهر، روستا، شغل … برای مردم “دنباس” را می‌پذیرفتم. همه این زمینه‌ها حاکی از داشتن سرنوشت مشترک ما و مردم این منطقه است. بر همین اساس آتشی که در آن جا زبانه می‌کشد برای ما حکم محاصره مسکو و استالینگراد را در جنگ دوم جهانی دارد”.

در مورد آینده “روسیه نو” رهبر حزب کمونیست روسیه گفت:

” روسیه نو یعنی شهرهای خارکف، دنباس، کریوی روگ، زاپاروژن، خرسون، نیکولایف، اودسا …مردم همه این مناطق روس زبان هستند و در یک گستره تاریخی از مکان‌های مختلف روسیه به این جا نقل مکان کرده‌اند. با تسخیر حکومت توسط “باند”ها در کیف آن‌ها گفتن و نوشتن به زبان روسی را برای شهروندان اوکرائین قدغن کرده‌اند. چهره فاشیسم در تمامی زمینه‌ها خودنمایی می‌کند و ما موظف هستیم با در پیش گرفتن سیاستی منطبق با خواست‌های ملی با همه امکانات و قدرت دولتی با آن‌ها مقابله کنیم.

از منظری دیگر، اگر در کیف حکومت، زبان صلح و آرامش را در دستور کار خود قرار می‌داد امکان گفت و گو درباره اقتصاد، مالیات و دیگر مسائل اجتماعی، برای دستیابی به نتیجه مثبت، کاری بود آسان، اما آن‌ها سلاح به دست و با خونریزی و تخریب، در پی آرامشی هستند که فقط در گورستان‌ها می‌توان شاهد آن بود. حوادث اوکرائین فرا منطقه‌ای هستند و دست سازمان سازمان “سیا “ی آمریکا و زیاده طلبی ژئوپلیتیک آنان، کار را برای ما دشوار کرده است.”

در جوابی دیگر به خبرنگار، راجع به محاصره اقتصادی روسیه و بازگشت به تجربه خود کفائی زمان اتحاد شوروی “زیوگانف” گفت:

“باید در نظر داشت که در صد سال اخیر این ششمین بار است که روسیه در محاصره اقتصادی قرار می‌گیرد. درهمه موارد ما پیروز میدان بوده‌ایم. هر بار با توسل به عقل و درایت و تکیه بر امکانات خود، ما را از بیگانگان بی‌نیاز کرده است. هر کس حق دارد به منافع ملی و جفرافیای سیاسی کشور خود بیاندیشد و راه حل پیدا کند. چندی پیش از زبان “پوتین” شنیدم که کتابی در زمینه “اصول ژئو پلیتیک روسیه ” نوشته است که باید از آن استقبال کرد.

باید یاد آوری کنم که در گذشته ما بنا بر چه دلایلی خود کفا بودیم. در روسیه همه شرایط مادی برای استقلال اقتصادی و تولید انبوه وجود دارد. ما توانسته بودیم از این شرایط مادی به نحو مطلوب بهره‌گیری کنیم. با روش‌های صحیح سازمان دادن صنعت و کشاورزی، ایجاد تشکل‌های توده‌ای و رهبری حزب کمونیست در این کشور کثیرالمله، کاری شد کارستان. در شرایط امروز نیز با در نظر گرفتن متحدین طبیعی جفرافیای سیاسی ما، یعنی بلاروس و اوکرائین که بیش از نیمی از ذخائر کانی جهان در این مناطق قرار دارند، ما به راحتی می‌توانیم نه فقط ۳۰۰ میلیون بلکه بین ۷۰۰ تا ۸۰۰ میلیون انسان را از نظر غذایی تامین کنیم. برای چنین دستآوردی باید سیاست خاصی را در پیش گرفت. ما در مرکز همه قدرت های بزرگ اقتصادی جهانی اعم از جمهوری خلق چین، ایالات متحده آمریکا، اتحادیه اروپا و جهان عرب قرار داریم. چنین موقعیت بزرگی می‌تواند برای ما راهگشا باشد و موفقیت آمیز .

یکی دیگر از مهم ترین خبرهای سال گذشته، چرخش سیاست خارجی روسیه از سمت غرب به طرف جنوب و شرق بود. در پیش گرفتن چنین سیاستی با ابتکار رئیس جمهور روسیه “ولادیمیر پوتین” میسر گشت که ما نیز فعالانه از آن پشتیبانی کردیم. روی آوری روسیه به سمت آسیا کاری است عاقلانه و حیاتی. در این منطقه از جهان، جریان پر قدرت مالی و اقتصادی وجود دارد و بهترین فرصت برای بیرون کشیدن کشور از مشکلات و تعالی زندگی مردم است. ما در آنجا به بازاری بزرگ دست خواهیم یافت، ضمن این که دوستان و متحدین قابل اعتمادی هم وجود دارند.

همه زمینه‌ها برای برون رفت کشور از بحران‌های جاری وجود دارد به شرطی که سیاست‌های ضد شوروی دولت کنار گذاشته شود و به سعادت و سرفرازی مردم اندیشیده شود. در چین حزب کمونیست با موفقیت، جامعه آن کشور را هدایت و رهبری کرده است و در خیلی از زمینه‌ها حتی ایالات متحده آمریکا را پشت سرگذاشته است. ما نیز از تجارب ارزشمند نسل‌های اتحاد شوروی برخوردار می‌باشیم. این تجارب هستند که راهگشائی می‌کنند. “ولادیمیر پوتین” به درستی یاد‌آوری کرد که: “تاریخ را نباید به ایدئولوژی دروغ آلوده کرد. باید جنبه‌های خوب و مترقی گذشته را گرفت و آن را بکار برد، اتحاد جماهیر شوروی راه سعادت را به روی مردم ما گشود”.

خبرنگار آخرین سوال خود را درباره پیروزی نمایندگان حزب کمونیست در مجلس محلی “نوا سیبر” و در شهر مسکو که نوه رهبر حزب کمونیست بعنوان جوان‌ترین نماینده رای آورد اختصاص داد و پرسید آیا نوه شما میخواهد جانشین شما شود؟

زوگانف گفت: “در حزب ما رسم موروثی و جانشینی وجود ندارد. کار ما بر اساس تفکر جمعی و تبادل نظر رفیقانه قرار دارد. حزب کمونیست برای هر عمل و حرکت خود جوابگو و جدی است. از این که نوه من توانسته است در یک رقابت سخت رای بیاورد راضی هستم. من فقط به او تذکر دادم که در صورتی خانواده من از او حمایت خواهند کرد که او توانایی‌های خود را نشان داده و درهای مشکلات مقابل خویش را خود باز کند و جوابگو باشد. او باید به کسانی که به او اعتماد کرده و رای داده اند احترام بگذارد و خواست‌های آن ها را در پارلمان پی‌گیری کند.

آن چه به حزب ما برمی‌گردد، حزب کمونیست در مسیر زندگی معاصر و جوانگرائی است. کشور ما در شرایط فعلی در موقعیت گذار است و ما در یک آزمایش تاریخی قرار داریم. اگر حزب در این موقعیت بتواند نسل امروزی را متحد کند، اگر بتواند راه را برای استعداد جوانان هموار سازد، با سربلندی ازگذار پر پیچ و خم اجتماعی با موفقیت عبور خواهیم کرد.

الناز گرجی