روزنامه ابتکار، ۲۵ دی‌ماه، نوشت: “رویکرد تقابلی ایالات متحده علیه ایران، هر روز ابعاد تازه و گسترده‌تری می‌یابد. به نظر می‌رسد دولت ترامپ علاوه‌ بر تلاش برای تنگ‏‌کردن حلقه‌های فشار اقتصادی، اکنون بیش از گذشته به دو راهکار دیگر نیز توجه دارد؛ انزوای منطقه‌ای و نیز اقدام برای ایجاد اجماع جهانی علیه ایران.” ابتکار در جایی دیگر ادامه داد:”

درخواستِ مایک پمپئو از کشورهای اردن، مصر، بحرین، امارات متحده‌عربی، قطر، عربستان ‌سعودی، عمان و کویت برای ایفای نقش بیشتر در همکاری‌های استراتژیک منطقه‌ای در نظر بسیاری از ناظران به بروز علائم تغییر استراتژیک در عملکرد منطقه‌ای دولت ترامپ تفسیر شده است.” ابتکار در نتیجه‌گیری‌اش نیز می‌نویسد: “دامنه این ماجراجویی چه میزان است؟ چه نتیجه‌ای برای این اقدام پیش‌بینی شده است؟ آیا نزدیک‌‏شدن به پرتگاه رودررویی همراه با احتیاط‌های لازم خواهد بود تا افراطیون آمریکایی و یا متحدان منطقه‌ای آنان نتوانند با اقدامی غیر‌منتظره اوضاع را از کنترل خارج کنند؟ نمی‌توان پیش‌بینی روشنی دراین‌باره کرد اما بی‌تردید منطقه آبستن رخدادهایی است که خوش‌بینی در آن کمرنگ است.”

خبرگزاری مهر، ۲۶ دی‌ماه، به‌نقل ازبهرام قاسمی، سخنگوی وزارت خارجه، درباره اظهارات تهدید‌آمیز اخیر نتانیاهو مبنی بر اینکه اگر ایران نیروهای نظامی خود را سریعاً از سوریه خارج نکند، این رژیم به حملات خود به مواضع ایران ادامه می‌دهد، گفت: ” جمهوری اسلامی ایران یگان و نیروی نظامی- با مفهوم منفی تبلیغات دشمنان- در سوریه ندارد بلکه نیروهای مستشاری ایران بنا به درخواست دولت رسمی سوریه در این کشور حضور دارند.”  همین خبرگزاری و در همان تاریخ نوشت: “محمد علی جعفری فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با مضحک و خنده دار دانستن این تهدید و  تاکید بر اراده جمهوری اسلامی مبنی بر حفظ آنچه در سوریه دارد، اظهار کرد: هم تمامی مستشاران نظامی و انقلابی و هم تجهیزات و سلاح‌هایی که برای آموزش و توانمند سازی مبارزین  مقاومت اسلامی و حمایت از مردم مظلوم سوریه، در این کشور اسلامی داریم را حفظ خواهیم کرد.” در گزارشی دیگر که همین خبرگزاری منتشر کرد، نوشت: “ماهواره ٬پیام٬ دانشگاه امیرکبیر به عنوان نخستین ماهواره عملیاتی ایران که قرار بود در مدار ۵۰۰ کیلومتری زمین قرار گیرد، روز گذشته با ماهواره بر ٬سیمرغ٬ به فضا پرتاب شد، اما این پرتاب با موفقیت در جای‌گیری ماهواره در مدار زمین همراه نشد.”

هفته گذشته روزنامه وال‌استریت ژورنال گزارشی را انتشار داد و مدعی شد که وزارت دفاع آمریکا در ماه سپتامبر گذشته با درخواست جان بولتون برای طراحی چند گزینه نظامی به ایران موافقت کرده است. در جریان دیدار مایک پمپئو از خاورمیانه، روز یکشنبه ۲۳ دی‌ماه قراردادی امضا شد که پایگاه هوایی العدید در قطر برای حضور بیشتر نیروهای نظامی آمریکا توسعه می یابد.

سایت فرارو، ۲۵ دی‌ماه، گزارش وال استریت ژورنال را از جنبه‌های گوناگون مورد بررسی قرار داد و نوشت: “علی‌رغم آنکه بسیاری از مقامات آمریکا عملاً و نه رسماً سیاست ٬تغییر رژیم در ایران٬ را پیگیری می کنند، اما عده ای کمی از آنها به یک جنگ تمام عیار نظامی با ایران علاقه دارند. ”

روزنامه همدلی، ۲۴ دی‌ماه، نوشت: “حضور جان بولتون در سمت مشاور امنیت ملی با آن پیشینه ضدیت با جمهوری اسلامی ایران نشان از آن دارد که رگه‌های جنگ‌طلبی در کاخ سفید دیده می شود.”

در رابطه با نشستی بین‌المللی که قرار است درباره خاورمیانه و با محوریت ایران در لهستان برگزار شود، سایت فرارو، ۲۲ دی‌ماه، به‌نقل از عبدالرضا فرجی راد، سفیر پیشین ایران در مجارستان و نروژ، نوشت: “آمریکا به دنبال این است که مسئله ایران را به‌خاطر اختلافاتی که با اروپا دارد، تبدیل به یک مسئله بین‌المللی کند. در این میان به دنبال برجسته کردن شکاف میان کشورهای شرق اروپا با کشورهای غرب اروپا است. اتحادیه اروپا طبعیتاً سردرگم است. آمریکا حالت تهاجمی گرفته است. ایران هم باید به‌لحاظ دیپلماتیک فعال تر شود.”

خبرگزاری تسنیم، ۲۳ دی‌ماه، به‌نقل از قاسمی، سخنگوی وزارت خارجه، نوشت: ” نشست لهستان تلاش آمریکا برای تفرقه در اتحادیه اروپا در قبال ایران است.”

در طول یکی دو هفته گذشته خبرهای زیادی در ارتباط با اقدامات آمریکا و اسرائیل بر علیه ایران رسانه‌ای شده‌اند. انتشار گزارش وال استریت ژورنال، سفر مایک پمپئو و دیگر مقام‌های رسمی آمریکا به منطقه خاورمیانه و تهدیدهای نتانیاهو و پاسخ های تهدید آمیز مقام‌های نظامی و غیرنظامی در ایران شکل‌گیری فضایی متشنج و جنگی را رقم زده است. اینکه  تعدادی مقام‌های با نفوذ در آمریکا، اسرائیل و منطقه خواستار اقدام نظامی بر ضد ایران هستند را نباید شک کرد، اما خوشبختانه این تمایل خطرناک هنوز نتوانسته عملاً محقق شود. آن چیزی که در این راستا کاملاً محرز است این است که فشارهای تا کنونی به حاکمیت در ایران باز هم تشدید خواهد شد و ممکن است واکنش‌های ایران را هم در پی داشته باشد. در فضایی متشنج و خصمانه یک اشتباه محاسباتی تحول‌ها را به‌کلی تغییر خواهد داد. از آنجا که پیش‌بینی تحول‌های خطرناک امکان پذیر نیست اما وجود فضای مشابه آن چیزی که هم اکنون در جریان است در نهایت به‌نفع نیروهای ارتجاعی و ضد مردمی در کل تمام خواهد شد. میهن ما خوشبختانه در طول یک سال گذشته شاهد خیزش‌های مردمی بوده که برای تدوام آن‌ها نیاز به زمان بیشتری دارد. تفوق نیروهای مردمی در فرایندهای سیاسی پیش رو، نمی‌تواند مورد پسند نیروهای مرتجع در ایران، منطقه و در سطح جهانی باشد. نیروهای مترقی و جنبش مردمی وطیفه دارند با محکوم کردن اظهارات جنگ‌طلبانه دو طرف و تأکید بر حل مسالمت‌آمیز مسایل، معضل‌های  اجتماعی و سیاسی‌ای که گریبانگیر جامعه است را به موضوع اصلی مسایل موجود حاد جامعه تبدیل کنند.

نامۀ مردم