عبدالرضا داوری، مدیرمسئول ماهنامه بررسیهای اقتصادی درنامهی سرگشاده ای به سرلشگر محمد علی جعفری، فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی سکوت ناموجه وی در برابر این همه مداخلات سیاسی و حزبی و انتخاباتی مشاوران و نهادهای تحت امرش را مورد انتقاد قرار داده است.
عبدالرضا داوری، مشاور احمدی نٰژاد در این نامه می نویسد: متاسفم که به استحضار برسانم مشاوران و نهادهای رسانه ای تحت امر فرماندهی کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به مثابه کنشگران یک حزب فراگیر و قدرتمند که هم کلید رسانه و هم کلید زندان را توامان در اختیار دارند، بی محابا در مسائل حزبی و سیاسی و انتخاباتی به نفع یک جناح خاص وارد میدان شده و به مهندسی صحنه مشغولند؛ کافی است نگاهی به اظهارات مشاوران خود از محمدحسین صفار هرندی تا سیدمرتضی حسینی داشته و اخبار و گزارشهای فارس و تسنیم و نسیم و… را مرور کنید و سایه سنگین سازمان اطلاعات تحت امر خود را بر سر کنشگران سیاسی و رسانه ای دریابید که جملگی چگونه در برکشیدن یک جناح سیاسی و حذف رقبا مجاهدت می ورزند!
وی چنین ادامه میدهد: سردار عزیز!
جنابعالی و نهاد تحت امرتان، پاسدار انقلابی هستید که “حق تعیین سرنوشت و حاکمیت انسان بر سرنوشت خود” مهترین مدعایش بود؛ همان انقلابی که قرار نبود پایه های قدرت و نفوذ شخصی و یا قشر و طبقه ای خاص در آن تحکیم گردد؛ همان انقلابی که ضامن نفی هر گونه استبداد فکری و اجتماعی و انحصار اقتصادی است و در خط گسستن از سیستم استبدادی، و سپردن سرنوشت مردم به دست خودشان تلاش میکند. همان انقلابی که حیثیت، جان، مال، حقوق، مسکن و شغل اشخاص را از تعرض مصون می داند؛ همان انقلابی که تفتیش عقاید را ممنوع ساخت تا هیچکس را نتوان به صرف داشتن عقیده ای مورد تعرض و مؤاخذه قرار داد. همان انقلابی که تشکیل اجتماعات و راه پیمایی های غیرمسلحانه و انتشار نشریات و مطبوعات را آزاد می داند؛ همان انقلابی که اصل را بربرائت می داند و هیچکس را از نظر قانون مجرم نمی شناسد؛ همان انقلابی که هتک حرمت و حیثیت کسی که به حکم قانون دستگیر، بازداشت، زندانی یا تبعید شده، را به هر صورت که باشد، ممنوع و موجب مجازات می داند؛ همان انقلابی که هر گونه شکنجه برای گرفتن اقرار و یا کسب اطلاع را ممنوع می داند.
دریغا و دردا که مدعیان حراست از انقلاب اسلامی، وارثان امینی برای این میراث مفخّم نبودند؛ بر خوان انقلاب نشستند و نمک خوردند و نمکدان شکستند.
وی در خاتمه نامه می نویسد: سکوت ناموجه در برابر این همه مداخلات سیاسی و حزبی و انتخاباتی مشاوران و نهادهای تحت امرتان که جفا بر انقلاب و قانون اساسی و حقوق ملت است را چگونه موجه می سازید باشد که رستگار شوید.