این روزها اکثر مردم کشور از یک سو با پوست و گوشت و استخوان پیامدهای اقتصاد ویرانشده را احساس میکنند و از سوی دیگر، بهدلیل جنگ روانی دولت جنایتکار اسرائیل علیه ایران و رجزخوانی حکومت ولایی در مورد حملۀ تلافیجویانه کوبنده، نگران زندگی خود و اوضاع ملتهب کشور و منطقهاند. در چنین شرایطی، هفتۀ گذشته ... درماندگی خامنهای و پزشکیان در برابر بحران بنبست اقتصادی و خطر جنگ
جنگ وحشتناکترین کابوس ملتها است؛ مردم ایران و منطقه خواهان صلح و آرامشاند
چشمهای جهانیان این روزها به خاورمیانه دوخته شده است. شعلههای جنگ ماهها است که در باریکۀ غزه زبانه میکشد. جنایتهای شبانهروزی اسرائیل در منطقه همچنان ادامه دارد. اکنون بیروت و دیگر شهرهای لبنان، بهویژه جنوب آن کشور، و نیز یمن و سوریه هدف بمبارانهای اسرائیل قرار گرفته است. تاکنون بیشتر از دوهزار تن از مردم ... جنگ وحشتناکترین کابوس ملتها است؛ مردم ایران و منطقه خواهان صلح و آرامشاند
نویسندهٔ برجسته و مردمی ایران، طنزنویس افشاگر ابتذال، رفیق فریدون تنکابنی درگذشت
[تولد: تهران، ۱۳۱۶ درگذشت: کُلن (آلمان)، ۷ مهرماه ۱۴۰۳] رفیق فریدون روز شنبه ۷ مهرماه بهدنبال بیماری در سن ۸۷ سالگی درگذشت. محبوبیت تنکابنی چنین بود که داستانها و طنزهایش پس از انتشار با استقبال خوانندگان در ایران روبرو میشد و گاهی برخی از طنزهایش نقل مجلسهای روشنفکران مخالف رژیم میشد. نیش طنزهای کوتاه و ... نویسندهٔ برجسته و مردمی ایران، طنزنویس افشاگر ابتذال، رفیق فریدون تنکابنی درگذشت
نخستوزیر اسلواکی: هیچکس نباید که فراموش کند «آزادی از شرق میآید»
نخست وزیر اسلواکی که چندی پیش هدف ترور نافرجام قرار گرفت، گفت که احتمالا برای حضور در هشتادمین سالروز شکست آلمان نازی، به مسکو سفر خواهد کرد. به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از راشاتودی، رابرت فیکو، نخست وزیر اسلواکی با اشاره به تمایلش برای سفر به مسکو در هشتادمین سالروز شکست آلمان نازی، گفت ... نخستوزیر اسلواکی: هیچکس نباید که فراموش کند «آزادی از شرق میآید»
از تاریخ بیاموزیم پیش از آنکه دیر شود
انتظارها پس از یک ماه و نیم سرانجام به پایان رسید و مسعود پزشکیان، رئیسجمهور جدید که بارها گفته است جایگاه کنونیاش را مدیون علی خامنهای میداند، در روز ۲۶ شهریور در نشست خبری مهندسیشدهای شرکت کرد و به پرسشهای طرحشده پاسخ داد. در یک کلام باید گفت که فیل موش زایید. در این نشست ... از تاریخ بیاموزیم پیش از آنکه دیر شود
تغییر در کابینه، جابهجایی مهرهها، ادامهٔ سیاستهای تاکنونی
هفته گذشته، حسن روحانی، وزاری پیشنهادی برای وزارت خانههای کار، صنعت، اقتصاد و راه و شهرسازی را معرفی کرد. قبل از معرفی این وزرا، عباس آخوندی متن استعفا نامه خود را منتشر کرد.
بهار نیوز، ۳۰ مهرماه، در این ارتباط نوشت: “خلاصه دلایل عباس آخوندی برای اعلام کنارهگیری از دولت آن است که ٬تدبیر٬ دولت برای مقابله با تحریمها خلاف سه اصل ٬ اقتصاد بازار رقابتی٬، ٬احترام به مالکیت٬ و ٬پایبندی به قانون٬ است. روحانی پس از آنکه در حوزههای سیاسی و اجتماعی عقبنشینیهای گستردهای را از وعدهها و برنامههای اعلامی خود در ابتدای دولت دوازدهم آغاز کرد حالا در حوزه اقتصادی نیز در حال عدول از اهداف و برنامههایی است که در حوزه اقتصاد بازار آزاد تعریف میشود و روز به روز محدوده دخالت دولت در اقتصاد افزایش مییابد.”
بهموازات این استعفا، صحبتهای کنایهدار جهانگیری مبنی بر اینکه: “من تا این لحظه اجازه برکناری منشی خود را نداشتهام، پس از من انتظار نداشته باشید که وکیل و وزیر را تغییر دهم”، بحث برانگیز شد و این گمانه زنی را قوت بخشید که پروسه خروج جهانگیری از دولت روحانی نیز رقم خورده است.
روزنامه اعتماد، ۳۰ مهرماه، از احتمال استعفای حجتی، وزیرجهاد کشاورزی، خبر داد و نوشت: “حجتی هم از جمله وزرایی است که میخواهد راه آخوندی را پیش بگیرد، احتمالاً متن استعفایی تنظیم کند و از اختلاف نظر بگوید.”
جهان صنعت، ۳۰ مهرماه، در مطلبی بهقلم محمد هدایتی، نوشت: “آخوندی در سالهایی که وزیر راه بود، بیشتر به تفکرات چپ حمله کرده و از اندیشه ایران شهری دفاع میکرد.”
با استعفا یا برکناری محترمانه آخوندی و قبل از آن، استیضاح علی ربیعی و زمزمه کنار گذاشتن جهانگیری و حجتی از کابینه روحانی، شاهد پاکسازی جریان نزدیک به کارگزاران سازندگی با روتوش اصلاحطلبی هستیم. تغییرات در کابینه روحانی بار اول نیست که صورت میگیرد اما این توهم ایجاد شده است که با برکناری این وزیران پشتیبان نولیبرالیسم، قرار است در سیاستهای اقتصادی بازبینی شود.
روزنامه ابتکار، ۳۰ مهرماه، نوشت: “نوبخت، دژپسند و همتی در همه دوران فعالیت خود آشکار نکردهاند به کدام اندیشه اقتصادی گرایش دارند. بهطورمثال آیا آنها به آزادی اقتصادی و الزامهای این اندیشه گرایش دارند یا اینکه به اندیشه اقتصاد مبتنی بر تمرکز بیشتر و دخالت گستردهتر دولت باور دارند.”؟ برای اینکه این تحلیل گمراه کننده را روشن سازیم، استناد به چند مورد لازم است.
محمد نهاوندیان، معاون اقتصادی رئیس جمهور، در روزنامه ایران، ۳۰ مهرماه، نوشت: “امروز، صادرات، صحنه پیروزی اقتصاد ایران بر تحریم کنندگان ضد ایرانی است و صادرکنندگان امین، قهرمانان پاسداری از تولید و اشتغال کشورند. کار صادرات را هم هیچ کس بهتر از مردان و زنان سختکوشی نمیشناسد که در همه سالهای پر فراز و نشیب مناسبات سیاسی خارجی، سنگر صادرات را حفظ کردهاند و پرچم ایران را بر بام بازارهای دور و نزدیک جهان برافراشتهاند. بهترین سیاستگزار اقتصادی هم کسی است که در تدبیر برای رشد و استقلال کشور، خود را از مشورت و ابتکار هوشمندانه بازیگران موفّق این عرصه محروم نسازد و در جهت منافع ملّی، از مشارکت آنان در فرآیند تصمیم و اجرا، اطمینان حاصل کند.”
نهاندویان قبل از این سمت، ریاست اتاق بازرگانی را بهعهده داشت و از هواداران اقتصاد نولیبرالی است.
روزنامه خریدار، ۱ آبانماه، در مطلبی با عنوان: “چرا دژپسند گزینه مناسبی برای وزارت امور اقتصاد و دارایی است”، بهقلم علیرضا صالح، صاحب نظر اقتصادی، در باره دژپسند سؤال کرده و در جواب – با اشاره به اینکه او را از سالها پیش میشناسد – به تمجید از او پرداخته و در پایان میگوید: “دولت میبایست تمام امور تصدیگری اقتصادی را به بخش خصوصی واگذار کند و اقتصاد مردمی را بهعنوان یک اصل کلیدی مورد توجه قرار دهد. … به هر روی انتخاب وزیر توانمندی چون دژپسند بهحتم در راستای هماهنگی و هم افزایی بین ارکان اقتصادی بسیار مؤثر خواهد بود.”
روزنامه دنیای اقتصاد، ۲ آبانماه، گزارش داد که، سه وزیر پیشنهادی دولت روز گذشته برای گرفتن رأی اعتماد از بخش خصوصی، به اتاق بازرگانی آمدند و در جمع فعالان اقتصادی از برنامه خود سخن گفتند. این روزنامه در ادامه، بهنقل از دژ پسند، وزیر پیشنهادی اقتصاد، نوشت: “اگر وزیر شوم مطمئن باشید که این جلسه اتاق بازرگانی اولین و آخرین جلسه من با بخشخصوصی نخواهد بود و تیپ من با جلسات تشریفاتی سازگار نیست و بهدنبال موثرسازی نتیجه جلسات شورای گفتوگوی دولت و بخشخصوصی هستم. بخشخصوصی باید سینهخیز هم شده جای خود را در دولت باز کند، نه آنکه حتماً منتظر باشد برای حضور در حکمرانی برایش فرش قرمز پهن شود.”
چندی پیش حسن روحانی جلسهای با اقتصادانان برگزار کرد. تمامی این اقتصاددانان که اسامی آنان هم انتشار یافت، علناً و تلویحاً از دولت روحانی دفاع میکنند. اقتصادانان منتقد به این جلسه دعوت نشدند یا خودشان به این دعوت پاسخ مثبت ندادند.
فرشاد مؤمنی، در گفتوگو با روزنامه مستقل، ۲۸ آبانماه، گفت: “وقتی ما از موضوع جلسه پرسیدیم، معلوم شد که هیچ برنامه و هدف مشخصی از سوی برگزارکنندگان در کار نیست. برداشت ما این بود که گویی هدف اصلی یک اقدام نمایشی است.”
در چند هفته گذشته بحث بر سر استیضاح، برکناری یا استعفای وزاری کابینه روحانی در جریان بوده است و فشار زیادی از جانب دیگر طیفهای حکومتی به روحانی وارد شد تا تغییراتی در کابینه بهوجود آورد. اینکه این تغییرات نحلهٔ فکری مشخصی را نشانه گرفته است بهروشنی نشان میدهد که در پشت پرده این تحولات، زور آزمایی جناحها برای بردن سهم بیشتر است و معضلات اقتصادی چندین ماه گذشته بهانهای برای سرعت بخشیدن به این مهم فراهم آورد. صرفنظر از اینکه وزاری پیشنهادی موفق به کسب رأی اعتماد از مجلس بشوند یا نه، این توهم که نتیجه این رأی اعتماد تغییری در سیاستهای تا کنونی دولت روحانی ایجاد خواهد کرد را خوشخیالیای تمام و کمال باید دانست.
نامۀ مردم
ابطحی؛ دولت تمایلی به توسعه روابط با چین و روسیه ندارد
به گزارش اقتصادنیوز، سیدمحمدجواد ابطحی در گفتوگو با خبرگزاری خانهملت، در خصوص راه اندازی ساز و کار ویژه مالی بین ایران و اروپا تا پیش از تحریمهای آبان ماه آمریکا، اظهار داشت: ابداً به روابط بین ایران و اتحادیه اروپا برای ادامه حیات برجام پس از خارج شدن آمریکا از توافق هستهای امیدوار نیستم.
اروپا با پروندههای ترور جمهوری اسلامی چه خواهد کرد؟
اتهام سنگین دانمارک علیه ایران مبنی بر طراحی ترور مخالفان، جمهوری اسلامی را در وضعیت دشواری قرار داده است. پنج روز بیشتر به آغاز تحریمهای نفتی آمریکا علیه ایران نمانده است. اتحادیه اروپا وقایع را “رصد” میکند.
دولت بیاختیار، مجلس بیخاصیت و قوه قضاییه بیدادگر در زیر سایه حاکمیت مطلق ولایت فقیه
عملکرد قوای سهگانه در رژیم ولایی، بهویژه رفتار و تغییرها در ترکیب اعضای کابینه دولت یازدهم بهریاست حسن روحانی، در یک ماه گذشته، بار دیگر نشان میدهد که چرا زیر سایه رژیم دیکتاتوری ولایت فقیه هرگونه تغییروتحول در جهت ایجاد و نهادینه شدن حکومت بر اساس رأی و خواستهای مردم امکانناپذیر است. وظیفه اصلی مجلس ... دولت بیاختیار، مجلس بیخاصیت و قوه قضاییه بیدادگر در زیر سایه حاکمیت مطلق ولایت فقیه
محمدرضا خاتمی: برای حفظ نظام، بس است! باید کناره بگیریم!
وقتی به واقعیت رجوع می کنیم می بینیم که مردم معلوم نیست که دیگر قبول کنند که همیشه باید بین بد و بدتر یکی را انتخاب کنند و اگر امکان این را ندارند که بین گزینه مطلوب و نامطلوب یکی را برگزینند احتمالا انتخابات بسیار بی روحی خواهیم داشت