«بریکس» در حال پیشی گرفتن از «گروه هفت» (جی ۷) است و براساس ارزیابی‌ها، سهم کشورهای عضو بریکس از تولید داخلی ناخالص جهانی تا سال ۲۰۳۰ میلادی از ۵۰ درصد تجاوز خواهد کرد.
به گزارش ایرنا ، روزنامه رای الیوم امروز سه شنبه در گزارشی به بررسی وضعیت اقتصادی آینده جهان در سایه تحولات شتابان بین المللی پرداخت و تلاش کرد تا به پرسش ها درباره تحول قدرت اقتصادی و ژئوپلیتیکی در جهان و آینده «بریکس» و «جی ۷» و موقعیت آمریکا پاسخ دهد.
روزنامه نوشت: اخیراً علاقه به گروه بریکس که شامل ۱۹ کشور است و نقشی حیاتی در اقتصاد آن‌ها ایفا می‌کند، افزایش یافته و این گرو رقیب سرسختی برای «جی ۷» و موسسات پولی بین المللی بزرگ مانند صندوق بین المللی پول و بانک جهانی محسوب می‌شود.
در حال حاضر، گروه «بریکس» جایگاه مهمی در صحنه جهانی دارد، زیرا کشورهای عضو آن از قدرت اقتصادی و نفوذ فزاینده بین المللی برخوردار هستند. این گروه همکاری و مبادلات تجاری بین کشورهای عضو خود را افزایش داده و به دنبال افزایش صدا و نفوذ خود در امور جهانی است.
گروه بریکس با چالش‌هایی در زمینه ارتقای همکاری‌های اقتصادی و سیاسی میان کشورهای عضو مواجه است، اما جایگزینی قوی برای نظام سنتی اقتصاد جهانی است.
بر اساس آخرین اطلاعات منتشر شده، ارزیابی اقتصادی نشان می‌دهد که گروه «بریکس» بر «جی ۷» برتری یافته زیرا گروه بریکس شامل برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی است و این کشورها، قدرت‌های اقتصادی نوظهوری هستند که در اقتصاد جهانی نقش حیاتی بازی می‌کنند و در مقابل، «جی ۷» متشکل از کانادا، فرانسه، آلمان، ایتالیا، ژاپن، انگلیس و آمریکا به اضافه اتحادیه اروپا است.
مشخص است که گروه «بریکس» با پیوستن بنگلادش، مصر و امارات و همچنین آماده شدن چند کشور دیگر برای پیوستن به بانک توسعه جدید گروه «بریکس»، شاهد گسترش مستمر است.
این تغییر تاکید می‌کند که قدرت و نفوذ گروه «بریکس» در عرصه جهانی در حال رشد است و ممکن است در آینده «جی ۷» را با چالش مواجه کند.
برخی نشانه از پیوستن مکزیک که بخش بزرگی از بلوک تجاری آمریکای شمالی (CUSMA) را دربر می‌گیرد، به بریکس حکایت دارد. این پیوستن احتمالی، به مفهوم چالشی مستقیم برای روابط بین مکزیک و آمریکا خواهد بود و نشانه‌ای از شک و تردید فزاینده در مورد قدرت آمریکا برای رقابت تجاری عادلانه و برابر با اقتصادهای جهانی در مرزهای ایالات متحده خواهد بود.
در حال حاضر، پنج کشور «بریکس» حدود ۳۱.۵ درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی را تشکیل می‌دهند؛ در حالی که سهم کشورهای «جی ۷» کمتر از ۳۰ درصد است و پیش‌بینی می‌شود که سهم کشورهای بریکس از تولید ناخالص داخلی جهانی تا سال ۲۰۳۰ از ۵۰ درصد تجاوز کند و توسعه پیشنهادی گروه بریکس به شدت این هدف را تقویت خواهد کرد.
از سوی دیگر، منافع کشورهای «بریکس» تنها محدود به تجارت نیست بلکه ریشه در این باور سیاسی دارد که جهان باید چند قطبی شود.
گروه بریکس ایده یک سیستم جهانی را تشویق می‌کند که شامل چندین قطب سیاسی و اقتصادی است که در آن، منافع آن‌ها به بهترین شکل از طریق توازن قوا و تعدد شرکا به جای سیستم تک قطبی آمریکا تضمین می‌شود و در نهایت به گفته «جوزف دبلیو. سالیوان» اقتصاددان دولت «دونالد ترامپ» رئیس جمهور سابق آمریکا، ایجاد واحد ارز جدید بریکس تهدیدی برای سلطه دلار آمریکا است و ممکن است دگرگونی نظم جهانی را تسهیل کند.
