پژوهشگران و مقام‌های دانشگاهی در شیلی معتقدند که پیوستن این کشور به بریکس می‌تواند به گسترش نقش‌آفرینی جهانی آن و حرکت به سوی نظمی عادلانه‌تر در عرصه سیاست و اقتصاد بین‌الملل کمک کند.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از تی‌وی بریکس، در نشست «بریکس؛ چالش‌های منطقه‌ای» که در دانشگاه سانتیاگو، پایتخت شیلی برگزار شد، موضوع پیوستن احتمالی این کشور به بریکس مورد بررسی قرار گرفت.

این رویداد با حمایت شماری از نهادهای رسانه‌ای از جمله کرونیکا دیجیتال و پرنسا لاتینا از شرکای تی‌وی بریکس، برگزار شد.

در این نشست کارشناسان با اشاره به تغییرات ژئوپلیتیکی و اقتصادی در نظام بین‌الملل، بر اهمیت نزدیکی شیلی به کشورهای بریکس تأکید کردند و آن را فرصتی برای گسترش پیوندهای خارجی و مشارکت در ساخت نظمی اقتصادی و سیاسی عادلانه‌تر دانستند.

«آلوارو رامیس» رئیس این دانشگاه در سخنانی اعلام کرد که پیوستن احتمالی شیلی به بریکس به معنای کنار گذاشتن شرکای سنتی این کشور نخواهد بود، بلکه زمینه‌ساز ابتکارات راهبردی در مقیاس گسترده‌تر خواهد شد.

«مانوئل ریسکو» معاون مرکز ملی مطالعات توسعه جایگزین (CENDA) نیز در گفتگو با کرونیکا دیجیتال با اشاره به جایگاه اقتصادی بریکس برای شیلی گفت: کشورهای عضو بریکس هم‌اکنون شرکای اصلی تجاری جمهوری شیلی محسوب می‌شوند. شیلی طی نیم‌قرن گذشته یکی از بازترین اقتصادهای جهان بوده و حجم تجارت خارجی آن برابر با تولید ناخالص داخلی‌اش است. چین شریک تجاری اصلی شیلی است و یک سوم کل مبادلات را شامل می‌شود. پس از آن، کشورهای آمریکای لاتین و حوزه کارائیب در رتبه دوم و برزیل به تنهایی در رتبه سوم قرار دارد.

«ملادن یوپو» دکترای علوم سیاسی با اشاره به اهمیت بریکس گفت این گروه ابزارهای مالی تازه‌ای در اختیار اعضا قرار می‌دهد که می‌تواند به تقویت حاکمیت ملی کشورها بینجامد.

«فیلیپه نویس کایتانو ریبیرو» رئیس بخش تجارت، کشاورزی، گردشگری و سرمایه‌گذاری سفارت برزیل در شیلی نیز گفت کشورهای بریکس حدود ۴۰ تا ۴۵ درصد از تولید ناخالص داخلی جهان و تقریباً نیمی از جمعیت کره زمین را تشکیل می‌دهند. به گفته او، همین ویژگی بریکس را به بازیگری کلیدی در ساخت نظمی چندقطبی، عادلانه و فراگیر در قرن بیست‌ویکم تبدیل می‌کند.

وی با اشاره به سه ستون اصلی همکاری در بریکس یعنی «سیاست و امنیت»، «اقتصاد و مالیه» و «همکاری فرهنگی»، تأکید کرد که تنوع جغرافیایی، سیاسی و اقتصادی اعضای این گروه به شکل‌گیری جهانی متوازن‌تر کمک می‌کند.

در ادامه، مانوئل ریسکو تأکید کرد که کشورهای آمریکای لاتین باید از طریق تقویت همکاری‌های منطقه‌ای در قالب گروه‌هایی چون مرکوسور(بازار مشترک کشورهای آمریکای جنوبی)، جامعه کشورهای آمریکای لاتین و حوزه کارائیب (CELAC) و اتحادیه کشورهای آمریکای جنوبی، تعامل خود را با بریکس و دیگر گروه‌های جهان جنوب افزایش دهند.

وی با اشاره به چالش‌های جهانی از جمله تغییرات اقلیمی و انقلاب فناورانه، خواستار ایجاد مناطق منطقه‌ای گسترده با امکان رفت‌وآمد آزاد کالا، خدمات و نیروی انسانی تحت نظارت نهادهای فراملی شد.

ریسکو افزود: در این مناطق، باید نظام‌هایی برای عدالت، گمرک، مالیات، آموزش، علم و امنیت برقرار شود. مهم‌تر از همه، کشورها باید مالکیت و کنترل منابع طبیعی خود را بازپس بگیرند و استخراج این منابع را به شرکت‌های دولتی یا تحت کنترل دولت بسپارند؛ اقدامی که مطابق قطعنامه‌های سازمان ملل و در حال حاضر در بیش از ۸۰ درصد از پروژه‌های استخراج هیدروکربن در جهان در حال اجراست.

شرکت‌کنندگان در پایان این نشست تأکید کردند که پیوستن احتمالی شیلی به بریکس تنها یک تصمیم اقتصادی نیست، بلکه انتخابی راهبردی درباره جایگاه این کشور در نظم جهانی جدید به شمار می‌رود.