وزیران دفاع اتحادیه اروپا با اشاره به تهدیدهای موجود علیه منافع قاره سبز، در حالی از تدوین راهبرد نظامی مستقل اروپا تا سال ۲۰۲۲ خبر داده‌اند که همچنان چالش‌های بزرگی در این راه‌ وجوددارد.

به گزارش ایرنا، وزیران دفاع اتحادیه اروپا روز گذشته در کنفرانسی ویدیویی به ریاست «آنه گرت کرامپ کارن باوئر» وزیر دفاع آلمان که کشورش ریاست دوره ای شورای اروپایی را بعهده دارد، به بررسی موضوعات امنیتی این اتحادیه پرداختند.

نشریه هاندلزبلات آلمان امروز (شنبه) با اشاره به این نشست نوشت: این که چه کسی و چه چیزی امنیت اروپایی ها را تهدید می کند، نظرات در کشورهای عضو متفاوت است: برای اروپای شرقی روسیه تهدید است ، برای فرانسه افراط گرایان اسلامگرا در اطراف مدیترانه تهدید به شمار می روند، برای اسکاندیناوی ها دشمنان می توانند از قطب شمال عبور کنند و برای آلمان پناهجویان، حملات سایبری و سایر تهدیدهای ذکر شده در این نشست نگران کننده هستند.

اما وزیران دفاع اتحادیه اروپا در مورد تجزیه و تحلیل تهدیدهای موجود به توافق رسیدند: این فهرست که توسط سرویس های مخفی با تمرکز بر فناوری های جدید و هوش مصنوعی تهیه شده است ، شامل تمام خطرات امنیتی است که طی ۵ تا ۱۰ سال آینده قابل پیش بینی است.

جاه طلبی چین برای پیروزی در رویارویی های آینده، اکنون رسماً یک خطر امنیتی در اتحادیه اروپا به حساب می آید. اما جزئیات این توافق اعلام نشده چرا که این سند به عنوان ‘اسرار اتحادیه اروپا’ طبقه بندی می شود.

وزرای دفاع روز جمعه یادداشتی را منتشر کردند که طبق آن، تجزیه و تحلیل تهدیدها به سه قسمت تقسیم می شود:

۱. در سطح جهانی می توان مشاهده کرد که جهانی شدن در حال کند شدن و رقابت های اقتصادی بین قدرت های جهانی در حال افزایش است. تغییرات آب و هوایی همچنین می تواند درگیری بر سر منابعی مانند آب ، غذا و تأمین انرژی ایجاد کند. مهاجرت همچنان یک مشکل است.

۲. قدرت های منطقه ای سعی می کنند حاکمیت خود را از نظر جغرافیایی گسترش دهند و همسایگان خود را بی ثبات کنند. اگرچه نام روسیه در این بیانیه ذکر نشده است ، اما در درجه اول باید این کشور مورد نظر باشد.

۳. تهدیدهای جدیدی از حملات هکرها و تئوری های توطئه در شبکه های اجتماعی وجود دارد. در عین حال «تروریسم» همچنان امنیت اروپا را تهدید خواهد کرد.

راه طولانی برای دفاع مستقل اروپا

از زمان همه پرسی خروج انگلیس از اتحادیه اروپا در سال ۲۰۱۶ ، اتحادیه اروپا خواهان همکاری مشترک در زمینه سیاست های دفاعی بود. تا انتخابات پارلمانی اتحادیه اروپا در ماه می ۲۰۱۹ ، کشورهای عضو در این راستا فعالیت هایی نیز داشتند و سیاست دفاعی مشترک دائمی با نام «پسکو» (Pesco) ایجاد شد.

در این مدت پروژه های گروهی کشورها – به عنوان مثال برای همکاری در بخش های پزشکی – آغاز شد و یک نیروی واکنش سریع توسط فرانسه شکل گرفت. همچنین عملیات نظامی در ساحل به عنوان پروژه های اروپایی انجام می شود و بودجه ای برای توسعه سیستم های جدید تسلیحاتی در نظر گرفته شده است.

اما از سال گذشته ، از همکاری دفاعی اروپا خبری نیست، مدتی طول کشید تا کمیسیون جدید اروپا کار خود را آغاز کند و تاکنون بخاطر همه گیری کرونا زمین گیر شده است. از زمان آغاز ریاست شورای اروپا توسط آلمان در اواخر تابستان، کشورهای اتحادیه اروپا توافق کردند که کشورهای سوم – مانند انگلیس و نروژ – نیز می توانند از ابتدای ماه نوامبر در پروژه های پسکو شرکت کنند.

اکنون بر اساس تجزیه و تحلیل تهدید کرامپ-کارن باوئر وزیر دفاع آلمان و همتای فرانسوی اش «فلورانس پارلی» می خواهند یک استراتژی نظامی برای اروپا – از ریاست شورای اتحادیه اروپای آلمان تا استراتژی فرانسه در سال ۲۰۲۲ – تهیه کنند.

هدف این قطب نمای استراتژیک برای توسعه ، تدوین وظایف سیاست دفاعی و توسعه توانایی های نظامی به طور مشترک و تقسیم کار است. اکنون سوال اصلی این است که اتحادیه اروپا می خواهد چه کاری انجام دهد؟’

پس از نشست وزیران دفاع اروپا گفته شد که پروژه های پسکو در حال حاضر بیشتر در راستای ‘ارزش افزوده عملیاتی’ هستند. در پروژه شبکه LogHub که در آن مراکز پشتیبانی ارتش ها با هم کار می کنند ، به اهداف خود رسیده و پروژه های مشابهی نیز در دست اقدام است.

آیا انگلیسی ها کنار گذاشته شده‌اند؟

با این حال ، مشخص نیست که همکاری آینده با انگلیس چگونه شکل می گیرد. پروژه دفاع مشترک پیش از این به دلیل مخالفت انگلیسی ها قبل از همه پرسی برگزیت شکست خورد. از نظر انگلیس و اروپا ، دفاع بدون آنها کارساز نیست: در کنار فرانسه ، انگلیس که دیگر عضو اتحادیه اروپا نیست از نظر نظامی، قوی ترین در اروپا است.

انگلیسی ها می خواهند همین راه را حفظ کنند: «بوریس جانسون» نخست وزیر بوریس انگلیس روز چهارشنبه اعلام کرد بودجه دفاعی ۴۱.۵ میلیارد پوند (۴۷.۸ میلیارد یورو) به طور کلی سالانه ۰.۵ درصد افزایش می یابد که با توجه به تورم و همچنین برای پروژه های تسلیحاتی در چهار سال آینده تنظیم می شود. از این میزان ۱۶.۵ میلیارد پوند (۱۸.۴۵ میلیارد یورو) باید صرف فناوری نوین نظامی شود.

از زمان تصمیم برگزیت، انگلیس مشارکت خود را در ناتو افزایش داده است. انگلیسی ها هر چند خواهان همکاری دو جانبه به ویژه با فرانسه و آلمان هستند، اما همچنان همکاری نظامی تحت کنترل اتحادیه اروپا را رد می کنند.

همانطور که در محافل کارشناسی گفته می شود ، آنها اصولاً علاقه ای به شرکت در پروژه های پسکو به عنوان کشور سوم ندارند و ترجیح می دهند برای توسعه بیشتر جنگنده های یوروفایتر با آلمان و یا در دیگر پروژه های تسلیحاتی اروپا همکاری کنند.

در دوره ریاست جمهوری دونالد ترامپ و درخواست آمریکا از اعضای ناتو برای افزایش بودجه نظامی شان، موضوع تاسیس ارتش اروپایی بیشتر مطرح شده است. اما آرزوی تاسیس ارتشی اروپایی هم‌وزن با ناتو یا ارتش آمریکا تابحال در اتحادیه اروپا جامه عمل نپوشیده است.

«امانوئل مکرون» رئیس جمهوری فرانسه سال گذشته گفته بود که تا سال ۲۰۲۰ واحدهای نظامی در اروپا برای ماموریت در نقاط بحرانی شکل خواهد گرفت. او در این ارتباط بودجه مشترک دفاعی و سیاست‌گذاری واحدی را هم پیشنهاد کرد. با این حال آلمان تاکنون با احتیاط با پیشنهاد رئیس جمهوری فرانسه برخورد کرده است. وزیر دفاع آلمان پیشتر در واکنشی به سخنان رئیس جمهور فرانسه گفته بود که این پروژه‌ای نیست که یک روزه بتوان آن را عملی کرد.