گزارش‌هایی از پیکار و زندگی مردم

به کمک هم‌وطنان سیل‌زده در سیستان‌وبلوچستان بشتابیم! با بارش باران‌های شدید و متوالی در سیستان‌وبلوچستان و سرریز شدن آب ذخیره پشت سدها متأسفانه اغلب مناطق استان را سیل دربر گرفت و زندگی مردم استان را با بحرانی سخت روبه‌رو ساخته است. نزدیک به ۲ هزار روستا و چندین شهرستان بر اثر سیلاب‌ها و به‌دلیل آب‌گرفتگی ... گزارش‌هایی از پیکار و زندگی مردم

ادامه

آزادی, آلمان, آمریکا, اجتماعی, اقتصادی, روزنامه نگاران, زنان, سیاسی, فقر, کارگران, کودکان, گزارش

نبودِ شرایط ایمنی و افزایش سوانح کار نتیجهٔ سیاست‌های ضد کارگری مقررات‌زدایی و خصوصی‌سازی است!

فجایع ناشی از نبود بهداشت و ایمنی در محیط‌های کار در عرصه‌های گوناگون تولید، معدن‌ها، پالایش و استخراج نفت و گاز، و فعالیت‌های خدماتی و درمانی را می‌توان هر روز در اخبار ناگوار سوانح کار مشاهده کرد. مصدوم شدن و جان باختن هر روزهٔ کارگران در حین رفت و آمد به محل کار، در محل ... نبودِ شرایط ایمنی و افزایش سوانح کار نتیجهٔ سیاست‌های ضد کارگری مقررات‌زدایی و خصوصی‌سازی است!

ادامه

آمریکا, آمریکای شمالی, اروپا, استبداد, استثمار, ایران, ایمنی, بانک جهانی, بنگلادش, جهان, حقوق بشر, خصوصی‌سازی, سرمایه‌داری, صندوق بین‌المللی پول, کارگری, محیط زیست, هندوستان

گفت‌وگویی با «پیتر مرتنز»، دبیرکل حزب کارگران بلژیک

پیتر مرتنز، دبیرکل حزب کارگر بلژیک، در سال‌های اخیر یکی از شخصیت‌های مطرح در جنبش کمونیستی در طرح مسئله ضرورت ایجاد روابط نزدیک تر کشورهای «جنوب جهانی» برای مقاومت در برابر هژمونی طلبی کشورهای امپریالیستی بوده است. کتاب جدید او با عنوان “شورش” که چاپ اول آن  در دسامبر ۲۰۲۳ در هلند منتشر شد، فراخوانی ... گفت‌وگویی با «پیتر مرتنز»، دبیرکل حزب کارگران بلژیک

ادامه

آزادی, آفریقای جنوبی, آمریکا, اتحادیه اروپا, اروپا, اسپانیا, استبداد, استثمار, استعمار, اسراییل, اعتراضات اجتماعی, اقتصادی, امپریالیسم, اندونزی, انگلس, بانک جهانی, بریکس, بلژیک, بولیوی, تحریم, ترکیه, جنوب, جهان, چین, خاورمیانه, روسیه, سرمایه‌داری, سوسیالیسم, شیلی, صلح, صندوق بین‌المللی پول, عدالت اجتماعی, فرانسه, فلسطین, کشاورزی, کوبا, محیط زیست, مصاحبه و گفتگو, نئولیبرالیسم, هندوستان

بحران کشاورزان اروپایی به پارلمان اروپا کشیده شد

جلسه امروز اتحادیه اروپا در بروکسل تحت الشعاع کشاورزان معترضی قرار گرفت که برای اعتراض به شرایط خود مقابل پارلمان اروپا تجمع کردند. به گزارش خبرگزاری فارس؛ «اگر ببینید که با چه تعداد امروز در این‌جا حضور داریم و اگر ببینید که (اعتراضات) سراسر اروپا را فراگرفته، پس باید امیدوار باشیم. شما به ما نیاز ... بحران کشاورزان اروپایی به پارلمان اروپا کشیده شد

ادامه

اتحادیه اروپا, اروپا, ایتالیا, بلژیک, پرتغال, جهان, حقوق بشر, خبر, دهقانی, فرانسه, کشاورزی, محیط زیست

گزارش‌هایی از پیکار و زندگی مردم

رژیمِ ناتوان از حلِ مشکلات اساسی مردم ادامۀ گرانی مواد اساسی غذائی خصوصاً نان، اجارۀ مسکن، و نیز افزایش تعرفه اینترنت به‌میزان ۳۴ درصد در هفته‌های گذشته، فشار بیشتری بر گردۀ زحمتکشان وارد آورده‌ است. خالی شدن صندوق توسعه ملی به‌دلیل برداشت‌های پی در پی دولت از این صندوق، عدم پرداخت حقوق کارگران و نیز ... گزارش‌هایی از پیکار و زندگی مردم

ادامه

اقتصادی, ایران, بازنشستگان, حقوق بشر, دانشجویی, روزنامه نگاران, زنان, سرمایه‌داری, سیاسی, عدالت اجتماعی, کارگری, محیط زیست, وکلا

چامسکی: ضرورت مقابله با میلیاردر‌هایی که مانع آینده‌ای عاری از فاجعه هستند

من مایلم حرکتی به سوی جامعه‌ای آزادتر و عادلانه‌تر داشته باشیم جایی که در آن تولید برای رفع نیاز باشد و نه برای سودورزی. روزی که کارگرانی را داشته باشیم که بتوانند زندگی خود را کنترل کنند نه آن که تحت فرمان کارفرمایان شان باشند. نظام اقتصادی در چهار دهه اخیر ویرانگر بوده است. این نظام هجمه بزرگی بوده که منجر به رشد عظیم نابرابری و حمله به دموکراسی و محیط زیست شده است.

 

فرارو- نوام چامسکی؛ آینده‌ای قابل زندگی و عاری از تغییرات فاجعه بار آب و هوایی امکان پذیر است. ما تنها باید با میلیارد‌هایی که در این راه ایستاده اند و مانعی برای تحقق آن هستند مقابله کنیم.

 

مبتکران توافق پاریس قصد داشتند این توافق تبدیل به یک معاهده الزام آور و لازم الاجرا از سوی دولت‌ها شود و نه صرفا توافقی داوطلبانه. با این وجود، یک مانع در این مسیر وجود داشت: حزب جمهوری خواه امریکا. واضح بود که حزب جمهوری خواه هرگز هیچ تعهد الزام آوری را نخواهد پذیرفت. حزب جمهوری خواه هرگونه تظاهر به یک حزب سیاسی عادی بودن را کنار گذاشته و تقریبا صرفا تبدیل به جریانی در خدمت رفاه ثروتمندان و شرکت‌ها شده و مطلقا به جمعیت یا آینده جهان اهمیتی نمی‌دهد. حزب جمهوری خواه هرگز هیچ معاهده‌ای را نمی‌پذیرد. ما نزدیک شش سال زمان را از دست داده‌ایم. در دولت ترامپ حداکثر استفاده از سوخت‌های فسیلی و از بین رفتن نظارت دستگاه‌های نظارتی صورت گرفت. در این میان، فقرا و رنگین پوستان بار اصلی آلودگی را بر دوش می‌کشند. مردم فقیر جهان در کشور‌هایی زندگی می‌کنند که ترامپ آنان را “کشور‌های شرور” و “شیطان” خوانده بود و از آلودگی‌ها بیش‌ترین آسیب را متحمل می‌شوند. آنان کم‌ترین سهم را در ایجاد این فاجعه داشته‌اند، اما بدترین رنج را متحمل می‌شوند.

 

ایالات متحده امریکا یکی از بدترین سوابق را در زمینه حفاظت از محیط زیست دارد. امریکا پیش از روی کارآمدن ترامپ توافق پاریس را مسدود کرد و با دستور او بود که آن کشور به طور کامل از توافق خارج شد.

 

در مقابل، به دموکرات‌های به ظاهر میانه رو نگاه کنید. ما باید هر سال گام به گام تولید سوخت‌های فسیلی را کاهش دهیم و ظرف چنین دهه آینده به طور کامل از شر آن خلاص شویم. با این وجود، “جو بایدن” رئیس جمهوری امریکا از کارتل نفتی اوپک خواسته تولید خود را افزایش دهد تا باعث کاهش قیمت سوخت در امریکا و در نتیجه بهبود موقعیت و محبوبیت او در میان مردم شود. فاجعه زیست محیطی به سبب کلیت نظام اجتماعی – اقتصادی مبتنی بر تولید برای کسب سود و رشد رخ داده است.

 

من مایلم حرکتی به سوی جامعه‌ای آزادتر و عادلانه‌تر داشته باشیم جایی که در آن تولید برای رفع نیاز باشد و نه برای سودورزی. روزی که کارگرانی را داشته باشیم که بتوانند زندگی خود را کنترل کنند نه آن که تحت فرمان کارفرمایان شان باشند. نظام اقتصادی در چهار دهه اخیر ویرانگر بوده است. این نظام هجمه بزرگی بوده که منجر به رشد عظیم نابرابری و حمله به دموکراسی و محیط زیست شده است.

 

آینده قابل زندگی امکان پذیر است. ما مجبور نیستیم درون چارچوب نظامی زندگی کنیم که در آن قوانین مالیاتی تغییر کرده تا میلیارد‌ها مالیات کم تری را نسبت به دیگر شاغلان بپردازند. ما مجبور نیستیم درون شکلی از سرمایه داری دولتی زندگی کنیم که در آن ۹۰ درصد به نفع چند درصد دیگر غارت شده باشند. روش‌هایی برای اصلاح نظام موجود اساسا در چارچوب نهاد‌های موجود وجود دارند. این نهاد‌ها باید دچار تغییر شوند، اما این کار باید در یک بازه زمانی طولانی مدت رخ دهد.

 

پرسش این است که آیا می‌توانیم در چارچوب نهاد‌های سرمایه‌داری دولتی با شدت توحش کم‌تر از فاجعه آب و هوایی جلوگیری کنیم؟

 

من فکر می‌کنم ما می‌توانیم. آینده‌ای قابل زندگی تر، بدون آلودگی، بدون ترافیک با کار سازنده‌تر و مولدتر و مشاغل بهتر امکان پذیر است. با این وجود، موانعی در این مسیر وجود دارند. صنایع سوخت فسیلی، بانک ها، موسسات مالی بزرگ که برای حداکثر رساندن سود طراحی شده اند و به هیچ چیز دیگری اهمیت نمی‌دهند. این شعار اعلام شده دوره نئولیبرالیسم بود. اظهارات “میلتون فریدمن” استاد اقتصاد نئولیبرال مبنی بر این است که شرکت‌ها هیچ مسئولیتی در قبال مردم یا نیروی کار ندارند و مسئولیت کلی آنان به حداکثر رسانی سود برای عده معدودی است.

 

از سوی دیگر، با رویکردی غیر اخلاقی مواجه هستیم. زباله‌ها در حیاط خلوت امریکایی‌ها دفن نمی‌شوند بلکه به سومالی می‌روند کشوری که نمی‌تواند از خود محافظت کند. اتحادیه اروپا زباله‌های اتمی و سایر آلاینده‌های های خود را در سواحل سومالی تخلیه می‌کند و به مناطق ماهیگیری و صنایع محلی آسیب می‌رساند.

 

اگر به استفاده از سوخت‌های فسیلی پایان ندهیم به نقطه‌ای غیر قابل بازگشت خواهیم رسید کسانی که کم‌ترین مسئولیت در ایجاد بحران برعهده دارند بیش تری آسیب را خواهند دید. بنگلادشی‌ها از طوفان آسیب خواهند دید و ساکنان هندوستان با افزایش دمای هوا در تابستان زندگی شان غیر قابل تحمل خواهد شد.

 

اخیرا گزارش‌هایی توسط زمین شناسان اسرائیلی منتشر شده که دولت آن کشور را به دلیل عدم توجه به تاثیر سیاست‌هایی که دنبال می‌کند از جمله توسعه میادین گازی تازه در دریای مدیترانه محکوم می‌کند. این سیاست‌ها باعث افزایش دمای دریای مدیترانه در طول تابستان ظرف چندین دهه آینده می‌شود به گونه‌ای که دمای مدیترانه شبیه یک جکوزی خواهد شد و دشت‌های کم ارتفاع آن ناحیه زیر آب خواهند رفت. ریشه این بی عدالتی در مدل‌های اقتصادی است که صرفا هزینه – فایده را مدنظر قرار می‌دهند. این اصل اقتصاد نئوکلاسیک است.

 

ما حق نداریم با زندگی مردم جنوب آسیا، آفریقا و یا مردم جوامع آسیب پذیر ایالات متحده قمار کنیم.

 

تفاوت قابل توجهی بین فیزیکدانان و اقتصاددانان وجود دارد. فیزیکدانان نمی‌گویند بیایید آزمایشی را انجام دهیم که ممکن است جهان را نابود کند تا ببینیم چه اتفاقی خواهد افتاد، اما اقتصاددانان این کار را انجام می‌دهند.

 

نظریه اقتصادی نئوکلاسیک در اوایل دهه ۸۰ میلادی قدرت گرفت و در دوره جیمی کارتر آغاز شد و با ریگان و تاچر در امریکا و بریتانیا شتاب گرفت و نتایج ویرانگر آن سیاست بعدا مشخص شد شعار آنان این بود: مشکل دولت است. در نتیجه اجرای این سیاست تمرکز قدرت در دست نهاد‌های خصوصی قرار گرفت که هیچ پاسخگویی‌ای به مردم ندارند. با پیروی از دستورالعمل‌های فریدمن آنان هیچ مسئولیتی در قبال جامعه احساس نمی‌کنند و تنها به فکر سود اندوزی خود هستند. تاچر که اصولا به چیزی به نام جامعه باور نداشت و تنها از “افراد اتمیزه شده که به نوعی در بازار مدیریت می‌شوند” یاد می‌کرد. البته او اشاره نکرد که برای ثروتمندان و قدرتمندان جوامع زیادی وجود دارند. سازمان‌هایی مانند اتاق بازرگانی و نهاد‌های تجاری دیگر. در مقابل، بیش‌تر مردم و نه ثروتمندان باید با خرابی‌های بازار مواجه شوند.

 

جوانان در ماه سپتامبر اعتراضی آب و هوایی را ترتیب دادند صد‌ها هزار جوان برای پایان دادن به تخریب محیط زیست به میدان آمدند. “گرتا تونبرگ” در نشست داووس در برابر قدرتمندان صحبت کرد و گفت شما به ما خیانت کرده‌اید و رویا‌های ما را دزدیده‌اید.

 

امکان آینده‌ای عادلانه و پایدار وجود دارد و کار‌های زیادی می‌توانیم انجام دهیم البته تا پیش از آن که خیلی دیر شود.

نوام چامسکی، زبان شناس و فیلسوف چپگرا
منبع: مجله ژاکوبن

 

رئیس‌جمهور مکزیک کشور‌های شرکت‌کننده در اجلاس گلاسکو را ریاکار خواند

رئیس جمهور مکزیک در بیست و ششمین اجلاس آب و هوایی خطاب به سران کشور‌های شرکت کننده در اجلاس گلاسکو گفت: ریاکاری دیگر بس است.

ادامه

امریکا, امریکای لاتین, انگلستان, تحلیل, جهان, محیط زیست, مکزیک, نئولیبرالیسم

بحران آب، کوچک‌ترشدن سفره کشاورزان وعملکرد دولت‌ها درتشدید مشکلات

مشکلاتی مثل انتقال آب به استان‌های همجوار اصفهان و صنایع پرمصرف از دلایلی است که کشاورزان اصفهانی را با معضل بی‌آبی روبرو کرده است تا جایی که پرداخت خسارت و سهمیه آب ۱۰ روزه نیز دردی از آن‌ها درمان نمی‌کند.

ادامه

اختلاف طبقاتی, ایران, حقوق بشر, دهقانی, عدالت اجتماعی, گزارش, محیط زیست