رئیس‌جمهور دونالد ترامپ پس از حملهٔ سربازان به معترضان در پارک لافایت واشنگتن از آنان سان می‌بیند چندان که توانست  دوشنبه اول ژوئن/۱۲ خردادماه، از کلیسای سنت جان دیدن کند (پاتریک سمانسکی، آسوشیتدپرس).

آیا او برقراری قانون حکومت‌نظامی را اعلام می‌کرد یا نه؟ مبهم بودن سخنرانی “قانون و نظم” ترامپ در شامگاه دوشنبه اول ژوئن/۱۲ خردادماه از پیش طراحی شده بود تا ظاهر سرسخت بر ضد معترضان به ‌قتل جورج فلوید و نژادپرستی سیستماتیک ریشه‌دار در برقرار کردن نظم از سوی پلیس آمریکا نشان دهد، اما او جزئیات دقیق طرح احتمالی‌اش را ارائه نداد. مطرح کردن دشمنان و اشاره‌های تهدیدآمیز رئیس‌جمهور در حرکت به سوی  فرمانروایی ‌نظامی، نمایانگر فاشیسم و تشدید خطرناک اقتدارگرایی دولت است. او در یک کنفرانس مطبوعاتی در کاخ سفید مانند یک دیکتاتور تهدید کرد که اگر مقام‌های دولت مرکزی و فدرال معترضان را آن‌طور که او می‌خواهد قلع‌وقمع نکنند، او ارتش را به خیابان‌های آمریکا گسیل خواهد کرد تا تظاهرات را سرکوب کند. ترامپ در مقابله با شورشی فرضی که گویا از سوی دشمنان خطرناک داخلی- مانند گروه “آنتی فا [مخفف آنتی‌فاشیست] و گروه‌های دیگر” – صورت گرفته است، به فرمانداران و شهرداران دستور داد تا با پلیس و گارد ملی بر خیابان‌ها مسلط شوند، و به‌هرحال اگر از عهده برنیامدند، او با استفاده از “اقدام فوری ریاست جمهوری”، ارتش را برای ” حل سریع مشکل” بسیج خواهد کرد. سخنان ترامپ بلافاصله وحشت و همچنین بلاتکلیفی خلق کرد، زیرا برای یک رئیس‌جمهور تنها راه قانونی برای اعزام ارتش بر ضد شهروندان کشورش، استفاده از قانون ضد شورش ۱۸۰۷ ، قانونی کهنه و ۲۱۳ ساله‌ می‌تواند به یک رییس جمهور آمریکا اجازه دهد تا فرمانداران ایالات را دور بزند و قیام مردم علیه دولتش را سرکوب کند. رئیس‌جمهور در سخنان روز دوشنبه‌اش نامی از این قانون نبرد ولی تصریح کرد درصورت ادامه اعتراض آمریکائیان به لینچ کردن فلوید (لینچ معمولاً به‌معنای دار زدن به‌ویژه سیاهان آمریکا به‌دست اوباش است) و بربریت پلیس، به‌شدت عمل و سرکوب معترضان در خیابان‌ها مصمم است.

به‌وجود آوردن سردرگمی پیرامون اینکه ترامپ با سخنرانی‌اش عملاً درصدد دست زدن به چه کارزاری است، بخش اساسی صحنه‌سازی نمایش تلویزیونی دیروز (اول ژوئن) او برای ملت آمریکا بود. هم‌زمان با سخنرانی‌اش در باغ رزهای کاخ سفید، نیروهای انتظامی فدرال درحال تهاجم و سرکوب معترضان مسالمت‌جو در بیرون از کاخ بودند. صدای شلیک نارنجک‌های دودزا، گلوله‌های لاستیکی، و گاز اشک‌آور در هنگام پخش صحبت ترامپ در تلویزیون و لحظه‌ای که او خویش را “متحد همه معترضان صلح‌جو” می‌نامید، شنیده می‌شد.

ترامپ در تلاشی مذبوحانه برای مبریٰ ساختن دولت از اتهام‌های نژادپرستانه، حتی گستاخانه اعلام کرد که او “کاملاً متعهد است که برای جورج فلوید و خانواده‌اش عدالت رعایت خواهد شد”. درحالی ‌که پلیس همچنان مردم سیاه‌پوست را از اتومبیل‌های خود بیرون می‌کشد و تظاهرکنندگان شهرهای سراسر کشور را برای هفتمین شب ضرب‌وشتم می‌کند، ادعاهای ترامپ به اینکه دوستدار آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار و اعتراض مسالمت‌آمیز است، صادقانه به‌نظر نمی‌آمد.

در همین حال، نظامیان ایالتی با خشونت پارک لافایت واشنگتن را از تظاهرکنندگان تخلیه کردند تا رئیس‌جمهور راهی کلیسای سنت جان شود و انجیل به‌دست در مقابل یک پرستشگاه و در مقام مدافعی مؤمن و دیندار، صحنه‌سازی کند. او سپس سربازان تا دندان مسلح را سان دید، سربازانی که تازه از “میدان نبرد” (نامی که مارک اسپر، وزیر دفاع آمریکا، به شهرهای کشور داده است) بازگشته بودند.

دونالد ترامپ درحالی که انجیل، کتاب مقدس مسیحیان را تکان می‌د هد، در مقابل کلیسای جان مقدس که در نزدیکی کاخ سفید واقع است، با ژستی  نمایشی عکسی ترتیب می‌دهد.

همه واقعه تحریکی بین‌المللی با هدفی سیاسی بود. کاخ سفید دائم اعلام می‌کرد که رئیس‌جمهور بعدازظهر در تلویزیون ظاهر خواهد شد و به‌دفعات و با اعلامیه‌های متعدد، تأخیر برنامه را اعلام می‌کرد. هدف این بود که تا قبل از شروع برنامه سازمان‌دهی شده ترامپ، بیشترین تعداد دوربین‌های تلویزیونی و معترضان در پارک لافایت جمع شوند. پس از آماده شدن این تله گذاری، تهاجم نیروهای مسلح ارتشی سوار بر نفربرهای نظامی آغاز و مسیر ترامپ برای مارش پیروزمندانه‌اش به سمت کلیسا پاک شد. قدرت‌نمایی نمایشی شب گذشته با اطلاع‌رسانی به فرمانداران ایالات شروع شد مبنی بر این‌که ترامپ به ژنرال ارتشی مارک میلی، رئیس ستاد مشترک، مسئولیت کنترل شرایط و اعاده وضع عادی را خواهد داد. ترامپ هیچ جزئیاتی در مورد این مسئولیت ارائه نکرد. هرچند که بر اساس خبر روزنامه نظامی ستاره‌ها و نوارها (Stars and Stripes) [شمایل پرچم آمریکا]، یک مقام کاخ سفید تأیید کرد که “ژنرال [مارک میلی] بخشی از یک “مرکز فرماندهی مرکزی” خواهد بود که به‌منظور کمک به مقام‌های ایالتی و محلی برای مقابله با این خیزش‌ها بر پا می‌شود”. این اقدام نشان می‌دهد که ترامپ درحال آماده کردن ساختاری جایگزین به‌منظور کنار زدن فرمانداران ایالتی از کنترل گارد ملی است. موریل باوزر، شهردار واشنگتن، جی بی پریتزکر، فرماندار ایلینویز، و جو بایدن، معاون رئیس‌جمهور پیشین و نامزد کنونی ریاست‌جمهوری از حزب دموکرات، ازجمله کسانی بودند که راه‌حل‌های اقتدارگرایانه ترامپ را محکوم کردند. باوزر، استفاده ترامپ از نیروی نظامی فدرال برای حمله به تظاهرکنندگان پارک لافایت را “شرم‌آور” خواند. پریتزکر دستور ترامپ به فرمانداران را محکوم کرد و گفت که او قصد ندارد “بر معترضان صلح‌‌جو که شکایت‌های قانونی دارند پیروز شود”. بایدن هم گفت که ترامپ در ایجاد “وحشت و تفرقه” عمل می‌کند و او قول می‌دهد که در مقام رئیس‌جمهور به‌دنبال “التیام زخم‌های نژادی خواهد بود… نه بهره‌برداری از آن‌ها در جهت منافع سیاسی.”

استفاده ترامپ از زبانی دیکتاتوروار و تلاش‌هایش به‌منظور فلج کردن بیشتر عملکرد نهادهای دموکراتیک کشور، از سوی برخی از هواداران سرسختش در حزب جمهوری‌خواه مورد استقبال قرار گرفت. سناتور تام کاتون، سناتور ایالت آرکانزاس، در توئیتی اظهار داشت که  اجرای قانون باید به “دشمن” به  “شورشیان، آنارشیست‌ها، آشوبگران و غارتگران” امان ندهد. او با استفاده از واژه‌های نظامی توصیه می‌کند اعتراض‌کنندگان سزاوار ترحم نیستند. امان داد. “میدان” در میدان نبرد “گذشت نسبت به دشمن” به‌معنای نپذیرفتن تسلیم قانونی دشمن است و درعوض می‌گوید اسیران می‌توانند کشته شوند.

فقط کانال‌های رسمی جمهوری‌خواه پای کار  نیستند. دولت ترامپ، خواه هماهنگ خواه پراکنده، برای دستیابی به یک وضعیت بحرانی، با نیروهای نئوفاشیستی راست‌گرا نیز همکاری می‌کند. ناسیونالیست‌های سفیدپوست، نیروهای نژادپرست راست افراطی که زیر نام آنتی‌فا (ضد فاشیست) به‌صورت آنلاین و در تظاهرات فعالیت می‌کنند، از طرف چپ برای برپایی قیامی مسلحانه فراخوان‌های جعلی داده‌اند. حرکت‌های آنان به‌دست ترامپ و دادستان کل، بیل بار، بهانه‌ داده است تا همه خشونت‌ها را به چپ رادیکال نسبت دهند. این تلاشی است برای تبدیل کردن مبارزه‌ای مشروع و عدالت‌خواهانه به جنگی نژادی در سراسر کشور.

زانو زدن تظاهرکنندگان در منطقه هالیوود لس‌آنجلس درجریان اعتراض به مرگ جورج فلوید. روز دوشنبه اول ژوئن سال ۲۰۲۰ / ۱۲ خردادماه ۹۹

نقاط عطف تاریخی معمولاً تنها هنگامی آشکار می‌شوند که با عواقب آن‌ها روبه‌رو می‌شویم. تاریخ اول ژوئن سال ۲۰۲۰، می‌تواند چنین نقطه تغییری برای ایالات متحده باشد – روزی که رئیس‌جمهور با قاطعیت کشور را در مسیر حاکمیت استبدادی قرار داد و دست به اقدام‌هایی زد که یادآور اقدام‌های دیکتاتورهای فاشیست بوده است.

البته این استنباط از نقطه عطف، نسبی است. در بسیاری از جامعه‌های سیاه‌پوست، حکومت‌نظامی سال‌ها، بلکه دهه‌ها وجود داشته است. زندگی زیر سلطه نظامی برای آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار امر جدیدی نیست. اکنون با طرحی که دونالد ترامپ برای کل کشور دارد، همه افراد دیگر نیز خود را در همین شرایط می‌بینند.

سخنرانی و صحنه‌آرایی حکومت‌نظامی ترامپ در پارک لافایت در عصر روز دوشنبه اول ژوئن / ۱۲ خردادماه، تقریباً یک نسخه‌برداری‌ای مضحک از نمایشی بود که آدولف هیتلر در سال ۱۹۳۳ در آلمان انجام داد. هیتلر که در آن سال به‌تازگی صدراعظم شده بود، ساختمان دولت خودش، یعنی رایشتاگ (پارلمان آلمان)، را به‌آتش کشید و کمونیست‌ها را به‌ آتش زدن آن متهم کرد. محاکمه‌های نمایشی ترتیب داده شد و سرکوب “شورش چپ‌های افراطی” بهانهٔ بهره‌گیری به‌منظور تحکیم قدرت هیتلر شد. پس از چند روز، هیتلر قانونی را تصویب کرد که به او اقتدار کامل در همه عرصه‌ها می‌داد. او سپس دولت را نظامی و اتحادیه‌های کارگری و حزب‌های سیاسی را سرکوب کرد و رژیمی نژادپرست و نظامی نسل‌کُش به‌پا داشت.  ترامپ به‌دنبال پیروزی مجدد در انتخابات ماه نوامبر (آبان‌ماه) و حفظ قدرت در آمریکا است. سوءِاستفادهٔ او از نفرت نژادی در پی قتل جورج فلوید با هدف برانگیختن طرفدارانش، ایجاد حس ناامیدی در بین مخالفانش، و انحراف اذهان مردم آمریکا از برخورد فاجعه‌آمیز او با بیماری همه‌گیر کرونا که به جان باختن بیش از صدهزار نفر و بحران اقتصادی‌ای همراه با ‌نابودی نزدیک به پنجاه میلیون شغل منجر شده است.

اجازه ندهیم ترامپ پیروز شود. باید نظیر همین سازمان‌دهی و اعتراض‌های کنونی را در انتخابات ماه نوامبر به‌یاد داشته باشیم.

نوشته: س. ژ. اتکینز (سردبیر نشریه ”جهان مردم“، نشریه اینترنتی حزب کمونیست آمریکا)- ۲ ژوئن ۲۰۲۰ /۱۳ خردادماه ۹۹

نامهٔ مردم