به گزارش ایسنا، روزنامه لس آنجلس تایمز در گزارشی می‌نویسد: «بزرگترین شرور و عامل اصلی در بحران ونزوئلا، آمریکاست و حالا چند تن از مخاطبان روزنامه با این نظر همراه هستند.

آمریکا تاریخچه‌ای نه چندان خوب در غارت دموکراسی آمریکای لاتین دارد و برخی از خوانندگان، عقیده دارند که دست امپریالیستی “عمو سام” در تلاش برای کودتای اخیر در این کشور از سوی خوآن گوآیدو، رهبر اپوزیسیون ونزوئلا دخیل بوده است؛ اما نظرات درباره ونزوئلا به یک الگوی بزرگ‌تر می‌رسد؛ مخاطبان ما اغلب با رژیم‌هایی که آزادانه مخالف آمریکا هستند و حتی کره شمالی ابراز همدردی می‌کنند.

“تریسی نادی” از لس آنجلس نظر خوبی به آمریکا به عنوان “یک نیرو برای خیر” ندارد: تزویر و دورویی آمریکا فراتر از تحقیر است. برای بیش از دو سال، همگی ما از رسانه‌ها اخبار مربوط به “مداخله روسیه” را در انتخابات آمریکا شنیدیم و در حال حاضر می‌شنویم که دولت آمریکا در تغییر رژیم در ونزوئلا دست دارد. جهان ما را آنچنان می‌بینند که شده‌ایم: گانگستری است که احساس می‌کند می‌تواند در سراسر جهان دست به جنایت بزند. ما دیگر آدم‌های خوبی نیستیم.

“کاتلین اوکانر وانگ” از لانگ‌بیچ نیز می‌گوید: مادورو، رئیس جمهوری مشروع ونزوئلا است؛ اگر پرسنل ارتش آمریکا با نانسی پلوسی، رئیس مجلس نمایندگان آمریکا در تلاش برای برکناری ترامپ دست به یکی شوند، همگی آنها بازداشت می‌شوند. گوآیدو در تبانی با آمریکا تلاش می‌کند تا رئیس جمهوری منتخب ونزوئلا را از قدرت به زیر بیفکند. اقدامات گوآیدو با قانون اساسی ونزوئلا مغایر است. چرا ما درباره تأثیر تحریم‌های آمریکا بر توانایی ونزوئلا برای مراقبت از نیازهایش مطالعه نمی‌کنیم؟ به نظر این یک تلاش شرم آور دیگر برای سرقت منابع یک کشور دیگر است.

“ویلیام گیلبرت” از کوستا مسا روزهایی را که در نیروی دریایی ارتش بود، یادآور می‌شود: در پاییز ۱۹۶۰، من بر روی ناو USS Topeka خدمت می‌کردم. در مسیر برگشت به سمت لانگ‌بیچ، برای چند روز در ساحل السالوادور پهلو گرفتیم. دقیقاً زمانیکه من بر روی ناو بودم در همان زمان، مردم السالوادور برای تغییر دولت تقلا می‌کردند اما آمریکا مدعی شد که شوروی دخیل است. به نظر آشنا نمی‌آید؟ حالا آمریکا نسبت به تحریم‌های بیشتر علیه ونزوئلا و حتی اقدام نظامی علیه این کشور هشدار می‌دهد. چرا نباید بگذاریم ونزوئلایی‌ها خودشان تصمیم بگیرند؟»