بیست‌ویکمین نشست بین‌المللی حزب‌های کمونیست و کارگری، پس از چهار سال، یک بار دیگر در ترکیه، و این بار در ازمیر به میزبانی مشترک حزب کمونیست یونان و حزب کمونیست ترکیه برگزار شد.

۱۳۷ شرکت‌کننده در این نشست به نمایندگی از ۷۴ حزب از ۵۸ کشور دنیا، از این هر دو حزب به خاطر به عهده گرفتن مسئولیت تدارک و برگزاری این نشست رفیقانه قدردانی می‌کنند.

امسال صدمین سالگرد بنیادگذاری کُمینترن [انترناسیونال کمونیستی سوّم] است. ما شاهد موقعیت‌های فراوانی بودیم که بار دیگر ثابت کرد که همبستگی و مبارزهٔ مشترک حزب‌های کمونیست و تلاش انقلابی متحد به منظور غلبه بر سرمایه‌داری به مثابه نظم جهانی ویرانگری که آینده‌ای ندارد، چقدر اهمیت دارد.

میلیون‌ها تن از مردم دنیا شاهد پایمال شدن حقوقشان و وخیم‌تر شدن مشکلاتی از قبیل فقر، بیکاری، پناهندگی و مهاجرت هستند که همهٔ آنها نتیجهٔ نظام اجتماعی‌ای است که از لحاظ تاریخی منسوخ و تاریخ‌گذشته است. شدّت یافتن تضادهای طبقاتی و رقابت‌های درون‌امپریالیستی محصول توسعه‌ای مبتنی بر معیار استثمار و کسب سود برای انحصارهاست.

در کنار سرشت استثمارگر، تجاوزکار، و سرکوبگر سرمایه‌داری، تضاد کار و سرمایه عمیق‌تر می‌شود و مثل همیشه، طبقهٔ کارگر و زحمتکشان‌اند که این بار را به دوش می‌کشند

.

در نتیجهٔ تجاوزگری امپریالیستی، رقابت و تنش و منطقه‌های جنگی در حال افزایش و گسترش است. قدرت‌های امپریالیستی به سردمداری آمریکا، و دیگر نیروهای قدرتمند سرمایه‌داری اروپا، در مسیر افزایش اقدام‌های نظامی، تجاوزها، عملیات ناپایدارسازی، تحریم‌ها و محاصره‌های اقتصادی حرکت می‌کنند. فشار ناتو بر روی دولت‌های عضو برای افزایش بودجه‌های نظامی، افزایش بودجه‌های تسلیحات هسته‌یی و پژوهش‌های فضایی برای منظورهای نظامی، طرح‌های تشکیل «ارتش اروپایی»، و مانورها و آموزش‌های نظامی به خاطر برقراری امنیت و صلح در جهان نیست، بلکه هدف، پیشبُرد منافع انحصارها و برقراری سلطهٔ امپریالیستی بر ملّت‌های جهان است.

آزمندی انحصارها در سودوَرزی موجب غارت و از بین بردن طبیعت شده است، که ویران کردن اخیر جنگ‌های آمازون به خاطر منافع سرمایه‌داری نمونه‌ای از آن است. میلیون‌ها نفر در سراسر دنیا به آب آشامیدنی پاکیزه دسترسی ندارند؛ یک‌سوّم از مردم دنیا از برخورداری از امکانات بهداشتی اوّلیه محروم‌اند؛ و فاجعه‌های طبیعی مثل زلزله، سیل، و توفان دریایی، مصیبت‌هایی عظیم با پیامدهای اجتماعی و زیست‌محیطی جدّی می‌شوند.

به خاطر اختصاص یافتن پیشرفت‌های علمی و فنّی به سرمایه، به‌جای آنکه این دستاورد‌ها در خدمت پیشرفت و ترقی بشر باشند، به امکان‌هایی برای ویرانگری تبدیل می‌شوند. امکانات عظیم به وجود آمده بر اثر پیشرفت علم و فن برای رفع کردن دشواری‌های بزرگ و جدّی بشر، فقط در حکومت طبقهٔ کارگر است که می‌تواند به سود مردم به کار گرفته شود. سوسیالیسم نه‌فقط تنها راه‌حل، بلکه ضرورتی حیاتی علیه یورش بی‌امان [سرمایه] به محیط‌زیست و ویرانی آن است.

به‌رغم دشواری‌های موجود، نیروهای کارگری و مردمی به یورش‌های سرمایه واکنش نشان می‌دهند. اعتصاب‌ها و دیگر شیوه‌های مبارزهٔ کارگری و نیز مقاومت مردم در برابر اِشغال و مداخله‌ها و تهدید‌های امپریالیستی و پیکار در دفاع از حقوق دموکراتیک در حال رشد است.

آنچه در منطقهٔ آسیا-اقیانوس آرام می‌گذرد، هشداردهنده و نگران‌کننده است. آمریکا و کشورهای دیگر با بهره‌جویی از اختلاف‌ها و کشمکش‌های موجود در میان کشورها بر سر مسائل گوناگون، تلاش می‌کنند که ثبات و صلح در منطقه را بر هم بزنند. بهبود این وضعیت مستلزم تلاش متحد مردم برای همکاری با یکدیگر به منظور غلبه بر وضع موجود از راه‌های مسالمت‌آمیز و با احترام به حق حاکمیت مستقل همهٔ کشورها و رعایت همهٔ قوانین بین‌المللی است.

این نشست بین‌المللی حزب‌های کمونیست و کارگری به‌ویژه به رفتار خصومت‌آمیز امپریالیسم آمریکا و متحدان آن در خلیج فارس توجه دارد که وضعیت بسیار خطرناکی را برای ملّت‌های منطقه و جهان به وجود آورده است. ما تهدیدهای صورت گرفته علیه ایران را کاملاً محکوم می‌کنیم. در چنین شرایطی، تقویت همبستگی بین‌المللی میان حزب‌های کمونیست و سازمان‌های طبقاتی کارگری، جنبش‌های مترقی مردمی و اجتماعی، جنبش‌های کارگران کشاورزی و دهقانان تهی‌دست، که همگی وظیفهٔ راهبری مقاومت و پیکار زحمتکشان را به عهده دارند، ضروری است.

شرکت‌کنندگان در این نشست به‌ویژه همبستگی خود را با ملّت‌های ترکیه و یونان و کمونیست‌های این دو کشور ابراز می‌کنند که در شرایطی پیچیده و در حالی به مبارزهٔ خود ادامه می‌دهند که اوضاع منطقهٔ مدیترانهٔ شرقی حفظ صلح را تهدید می‌کند. افزایش تنش میان ترکیه و چند کشور دیگر منطقه، به‌ویژه مداخله در منطقهٔ اقتصادی اختصاصی (EEZ) قبرس که نقض قوانین بین‌المللی در مورد حقِ دستیابی به منابع انرژی در منطقهٔ مدیترانه است، می‌تواند به درگیری نظامی منجر شود که بر زندگیِ نه‌فقط ملّت‌های منطقهِ بلکه گسترهٔ بسیار بزرگ‌تری اثر خواهد گذاشت. حزب‌های کمونیست و کارگری برای انجام وظیفهٔ خود در حفظ صلح در منطقه، برای تقویت دوستی ملّت‌ها و اقدام مشترک علیه بهره‌کشی سرمایه‌داری در هر کشور و منافع انحصارها و نیروهای امپریالیستی، خواهند کوشید.

بیست‌ویکمین نشست بین‌المللی حزب‌های کمونیست و کارگری فراخوان همبستگی و اقدام مشترک و هماهنگ می‌دهد:

– با اعتصاب‌ها و دیگر پیکارهایی که برای تحقق حقوق کار و مردمی صورت می‌گیرد؛

– با کمونیست‌ها و دیگر مبارزان انقلابی، که مورد اذیت و آزار و محدودیت و حمله به آزادی‌ها و حقوق دموکراتیک قرار دارند، با جریان‌های ضدکمونیستی و تحریف تاریخ سوسیالیسم و جنبش انقلابی مبارزه می‌کنند، ۷۵مین سالگرد پیروزی بر فاشیسم را گرامی می‌دارند، و به‌ویژه قطعنامهٔ ضدکمونیستی اخیر تصویب شده در پارلمان اروپا را محکوم می‌کنند؛

– برای بزرگداشت گستردهٔ ۱۵۰مین سالگرد تولد ولادیمیر ایلیچ لنین و ۲۰۰مین سالگرد تولد فردریش انگلس؛

– برای بزرگداشت رفقا روزا لوگزامبورگ و کارل لیبکنشت در صدمین سالگرد قتل آنها؛

– با کوبای سوسیالیستی که در معرض محاصرهٔ اقتصادی، نظامی، و سیاسی امپریالیسم به سرکردگی آمریکا قرار دارد، و خواستار پایان دادن به محاصرهٔ کوبا توسط آمریکاست؛

– با زحمتکشانی که با مداخله‌های نظامی امپریالیستی آمریکا و متحدانش پیکار می‌کنند، از جمله با اشغال خاک سوریه توسط دولت ترکیه که موجب بی‌ثبات‌سازی کل منطقه است؛‌ با مبارزانی که از استقلال، یکپارچگی، و حق حاکمیت سوریه دفاع می‌کنند؛ با زحمتکشانی که با تجاوز اسرائیل به لبنان، سوریه، و عراق پیکار می‌کنند؛ با آنهایی که در لیبی و دُنباس مبارزه می‌کنند؛ با کمونیست‌های اوکراین که علیه رژیم ملی‌گرای ارتجاعی کی‌یف می‌رزمند؛ آنها که برای حقوق خلق کُرد پیکار می‌کنند که مورد ستم رژیم‌های ارتجاعی و امپریالیسم است، و برای حق تعیین سرنوشت خود مبارزه می‌کند؛

– با مردم یمن که متحمل پیامدهای جنگی طولانی‌اند که عربستان سعودی و متحدانش دامن زده‌اند و موجب کشته و زخمی شدن هزاران نفر شده است؛ و در حمایت از حق مردم یمن برای تعیین سرنوشت خود بدون مداخلهٔ خارجی؛

– با مردم فلسطین که برای پایان دادن به اشغال، و در دفاع از حق تعیین سرنوشت، برقراری کشوری ملّی و مستقل به پایتختی اورشلیم شرقی، مطابق با قطعنامه‌های سازمان ملل متحد، پیکار می‌کنند؛ و در حمایت از مقاومت ملّت فلسطین و محکوم کردن سیاست جنایتکارانهٔ اسرائیل و پیشنهاد امپریالیستی به‌اصطلاح ”معاملهٔ قرن“؛

– با مردم قبرس و دیگر ملّت‌هایی که با اشغال خارجی مبارزه می‌کنند؛

– با مردم صحرای غربی که با اشغال خارجی پیکار می‌کنند؛

با ملّت‌های کره، ونزوئلا، نیکاراگوئه، بولیوی، و ایران که با محاصره، اقدام‌های زورگویانهٔ یک‌جانبه و فرامرزی، ناپایدارسازی، تحریم‌های بانکی و اقتصادی، و تهدید به تجاوز نظامی آمریکا مبارزه می‌کنند.

– با مردم اکوادور که با سیاست‌های ریاضتی تحمیل شده توسط دولت آن کشور مبارزه می‌کنند؛

– با مردم کلمبیا که متحمل پیامدهای ناگوار ناشی از پیمان‌شکنی دولت بورژوای آن کشور در رعایت توافق‌های صلح هستند، و در معرض افزایش اذیت و آزار و قتل مبارزان جنبش‌ انقلابی سیاسی و اجتماعی قرار دارند؛

– با ملّت‌هایی که با رژیم‌های ارتجاعی در حال مبارزه‌اند، به‌ویژه ملّت سودان، پاکستان، و لبنان، و نیز دیگر ملّت‌های منطقهٔ خاورمیانه و آفریقا؛

– با پیکار مردم عراق، و در حمایت از خواست‌های برحق آنها؛

– با زندانیان سیاسی‌ای که در چارچوب سیاست و جرم‌انگاری پیکارهای مردمی، ضدامپریالیستی، و ضدصهیونیستی به طور ناعادلانه محکوم شده‌اند؛ با پناهندگان و مهاجران و بومیان بسیاری از کشورها که مورد حمله‌های فاشیستی، نژادگرایانه، و متعصبانه، و نیز استثمار خشن قرار دارند؛

– در دفاع از حقوق و آزادی زنان و علیه ستم، تبعیض، و استثمار آنها؛

– در دفاع از پیکار جوانان برای آموزش رایگان، حق اشتغال، و زندگی بدون استثمار؛

– علیه ویرانگری محیط‌زیست، و در دفاع از آیندهٔ طبقهٔ کارگر و منافع ملّت‌ها؛

– در دفاع از صلح و حاکمیت مستقل، و علیه نظامیگری و جنگ، علیه پایگاه‌های نظامی خارجی آمریکا و ناتو، علیه ناتو و برای منع تولید واستفاده از همهٔ سلاح‌های کشتار جمعی، در محکومیت افزایش تسلیحات هسته‌یی و تلاش‌های آمریکا برای بر هم زدن توافق‌نامه‌های بین‌المللی در مورد کنترل تسلیحات؛

– به مناسبت ۷۵مین سالگرد منشور سازمان ملل متحد، در محکوم کردن مداخله‌های امپریالیستی که حتّی تصمیم‌ها و پیمان‌های سازمان ملل متحد را نقض می‌کند، از جمله پیمان‌هایی که با کوشش اتحاد شوروی و دیگر دولت‌های سوسیالیستی سابق و در دهه‌های پیش و در شرایطی تصویب شدند که موازنهٔ نیروها با امروز متفاوت بود؛

– با مردم سوریه، از راه برگزاری نشست‌های همبستگی، که قرار است در روزهای ۲۸ تا ۳۰ نوامبر ۲۰۱۹ در دمشق برگزار شود، و نیز از راه فعالیت‌ها و اقدام‌های ابراز همبستگی دیگر در سال آینده.

حزب‌های کمونیست و کارگری شرکت‌کننده در بیست‌ویکمین نشست بین‌المللی حزب‌های کمونیست و کارگری از همهٔ رفقایی که به برگزاری این نشست کمک کردند صمیمانه سپاسگزاری می‌کنند. به همهٔ حزب‌های کمونیست که صدمین سالگرد بنیادگذاری خود را جشن می‌گیرند، درود می‌فرستیم.

پاینده باد انترناسیونالیسم پرولتری!

زنده باد انقلاب و سوسیالیسم!

نامۀ مردم