به گزارش ایسنا، به نقل از شبکه خبری سی‌ان‌ان، در روزهای گذشته، اتحادیه اروپا از گنجاندن آمریکا در لیست “کشورهای امن” خودداری کرد و این بدین معناست که از مسافران آمریکایی در این بلوک تا آینده قابل پیش‌بینی استقبال نمی‌شود و علت آن شمار بالای تعداد مبتلایان به کرونا در ایالات متحده است. این لیست جنجالی اما نام کشور چین را شامل می‌شود؛ جایی که گمان می‌رود منشاء ویروس کرونا بوده باشد.

مقام‌های اتحادیه اروپا تاکید دارند، این تصمیم سیاسی نیست و کاملا بر پایه شواهد اپیدمیولوژیک اتخاذ شده است، به این امید که بتواند دونالد ترامپ را که در موارد متعدد به این نهاد سیاسی-اقتصادی حمله می‌کند، کنترل کند.

به نظر می‌رسد که این تحول نشانه‌ای از گسستگی روابط ترانس‌آتلانتیک باشد. کاملا مشهود است که این روزها واشنگتن از روابط اروپایی چندان سودی نمی‌برد و کاملا مشخص است که کشورهای اروپایی به طور فعال تلاش دارند تا خودمختاری دیپلماتیک بیشتری از آمریکا کسب کنند. این به ویژه برای ۲۷ کشور عضو اتحادیه اروپا صدق می‌کند.

یکی از راه‌هایی که بروکسل گمان می‌کند که می‌تواند از طریق آن از واشنگتن فاصله بگیرد، به وسیله چین به عنوان یک شریک استراتژیک و اقتصادی و کاستن از اتکایش به این ابرقدرت جهانی از طریق متعادل کردن روابطش با ابرقدرت دیگر است.

در چند سال گذشته، بروکسل در مسائل بین‌المللی و بزرگ مصمم باقی ماند، در شرایطی که ترامپ زیر تمام توافق‌های بین‌المللی می‌زد. توافق آب و هوایی پاریس و توافق هسته‌ای ایران از آن موارد هستند و کم‌کم یک الگوی رفتاری مشاهده می‌شود که اتحادیه اروپا در آن از چین مقابل متحد قدیمی‌ترش طرفداری می‌کند. در این زمینه، هرگوه دوستی نسبت به پکن ضربه واقعی( به امریکا) وارد می‌آورد.

یک مقام بروکسل که در سیاست خارجی فعال است، می‌گوید رویگردانی از اروپا به عنوان اولویت ژئوپولتیکی در دوران ریاست جمهوری باراک اوباما آغاز شد. او تاکید کرد: اوباما به اندازه روسای پیشین آمریکا به خاورمیانه علاقمند نبود و اولویت‌هایش را از اروپا به سمت چین و آسیا تغییر داد.

با این حال، ناظران این پیوند ترانس آتلانتیک معتقدند که روابط در چهار سال گذشته تیره‌تر شده است و چنانچه ترامپ بتواند جو بایدن را در انتخابات ریاست جمهوری نوامبر شکست بدهد، روابط وخیم‌تر هم خواهد شد. ولینا تچاکارووا از موسسه اتریشی سیاست‌های اروپایی و امنیتی می‌گوید: ترامپ اتحادیه اروپا به ویژه آلمان را یک رقیب تجاری و اقتصادی در نظر می‌گیرد و این بدین معناست که اگر او برای دومین بار رئیس‌جمهوری آمریکا شود، تنش‌ها باز هم بالا می‌گیرد.