جمهوری خلق چین پس از سال‌ها انزوای دیپلماتیک در انتهای دهه ۷۰ میلادی درها را به روی جهان گشود و عصر جدیدی از توسعه تقریبا همه جانبه را تحت رهبری دنگ شیائوپینگ آغاز کرد که به نوبه خود به الگویی برای برخی کشورهایی تبدیل شد که به دنبال احیای اقتصاد خود، رفع فقر و ایجاد اشتغال هستند.

ایرنا؛ دولت این کشور در عین حال روابط تجاری خود را با آمریکا با حجم ۴ میلیارد دلار در انتهای دهه ۷۰ میلادی آغاز کرد و امروز این دو کشور بیش از ۶۰۰ میلیارد دلار مراوده تجاری دارند. اما نکته دردآور برای ایالات متحده آن است که این روابط به شدت به نفع چین نامتوازن است و تلاش‌های روسای جمهوری این کشور از زمان جرج بوش تا به امروز نتوانسته تغییری در این شرایط به وجود آورد.

چین به شدت رقابت‌پذیر است و اقتصاد آمریکا به شدت فربه و کرخت شده است. مشاغل زیادی در آمریکا از بین رفته است و ترفندهای اعمال تعرفه نیز کمکی به احیای مشاغل آمریکایی نکرده است.

دولت جرج بوش نخست بر صنایع فولاد تعرفه اعمال کرد که پس از ۲۱ ماه مجبور به لغو آن شد. سپس علیه صنایع نساجی و منسوجات و پوشاک چینی اعمال تعرفه کرد که در دولت اوباما هم ادامه داشت و نتیجه‌ایی برای آمریکایی جز ضرر به همراه نداشت.

دولت اوباما نیز تعرفه بر تایر خودرو را اعمال کرد که باز هم سودی نداشت. پژوهش‌های دانشگاهی دانشکده‌های اقتصاد در آمریکا همگی موید این نکته هستند که در تمامی مواردی که دولت آمریکا از زمان جرج بوش پسر تا دوره ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ قصد داشته است با اعمال تعرفه بر واردات کالاهای تولید شده در چین به احیای مشاغل از دست رفته در داخل این کشور کمک کند، نتیجه چیزی جز از دست رفتن مشاغل بیشتر و تحمیل هزینه مضاعف بر مصرف کننده آمریکایی نبوده است.

همه این موارد موجب شده است تا آمریکا از سایر اهرم‌ها و ترفندها برای مقابله با رشد اقتصادی چین استفاده کند. واشنگتن سال‌ها است که راه‌های گوناگون را برای مهار چین دنبال می‌کند. اتهامات حقوق بشری در مورد نحوه برخورد با ایغورها در سین‌کیانگ، تحریک تایپه برای افزایش تنش نظامی در تنگه تایوان، تشویق کشورهای هم‌مرز چین برای طرح دعاوی مرزی در دریای چین جنوبی و حمایت از تندروها در هنگ‌کنگ تنها بخشی از تلاش‌های واشنگتن برای ایجاد ناامنی و هزینه برای دولت پکن است.

اما مدارکی که در مورد نقش آمریکایی‌ها در ساخت و انتشار ویروس کرونا در چین موجود است نشان می‌دهند که آمریکایی‌ها هیچ مانع وجدانی و اخلاقی را برای رقابت با چین برای خود قائل نیستند. یعنی این رقابت به یک جنگ خاموش بدل شده که واشنگتن حاضر است برای پیروزی در آن به هر ترفند ناجوانمردانه‌ایی متوسل شود.

ردپای کثیف آمریکا در ووهان

از ۱۸ تا ۲۷ اکتبر سال ۲۰۱۹، یعنی کمتر از دو ماه از آغاز همه‌گیری کووید-۱۹، شهر ووهان چین میزبان ۹ هزار و ۳۰۸ ورزشکار از ۱۱۰ کشور جهان برای برگزاری مسابقات ورزشی ارتش‌های جهان بود. آمریکا با ۱۷۲ ورزشکار در این مسابقات شرکت کرده بود. (خانم) ماتجه بنسی (Maatje Benassi) با بیماری عجیبی به بیمارستان منتقل شد اما بدون طی مراحل پزشکی به سرعت توسط آمریکایی‌ها به ایالات متحده بازگردانده شد.

عملکرد عجیب آمریکایی‌ها در این مسابقات سئوالات زیادی را به ذهن متبادر می‌کند. در حالی که آمریکایی‌ها قرار بود با ۳۰۰ ورزشکار در این مسابقات شرکت کنند، اما در نهایت با تعداد کمتری حضور پیدا کردند. آمریکا در دور قبلی مسابقات ورزشی ارتش‌های جهان که در سال ۲۰۱۵ در کره‌جنوبی برگزار شد با مجموع ۶ مدال در جایگاه بیست‌وسوم قرار گرفت اما در این دوره از مسابقات بدون کسب هیچ مدال طلایی به رتبه ۳۵ سقوط کرد. یعنی جایی پایین‌تر از حداقل ۱۰ کشور جهان سوم و توسعه نیافته.

جرج وب (George Webb) یک روزنامه‌نگاری آمریکایی بود که بعدها افشاء کرد خانم بنسی در واقع همان بیمار صفر (patient zero) شهر ووهان است که به رغم عدم موفقیت در کسب مدال ورزشی، ماموریت خود در آلوده کردن این شهر را به خوبی انجام داده است.

اما نکته جالب این که رسانه‌های آمریکایی مانند همیشه وارد عمل شده و جای این سرباز آمریکایی را با قربانیان جابجا کرده و او و خانواده‌اش را به شکل قربانیانی به تصویر می‌کشند که به علت هجمه‌های «غیر موثق» زندگی عادی خود را از دست داده‌اند.

در واقع علاوه بر جرج وب، بسیاری دیگر به نقش ارتش آمریکا در خلق ویروس کرونا اشاره کرده‌اند. آزمایشگاه فورت دتریک در ایالت مریلند آمریکا جایی است که ارتش آمریکا بر میکرو ارگانیسم‌های بیماری‌زا کار می‌کند.

از جمله تلاش‌های رسانه‌ای آمریکایی‌ها برای تبرئه خود می‌تواند به استفاده مکرر از کلید واژه بازی های نظامی ووهان با خط خبری متفاوت است. این تکنیک مبارزه رسانه‌ایی یک ضدفن است که اصطلاحا به آن نامگذاری مجدد می‌گویند. یعنی یک کلیدواژه مجدداً به محور اصلی خبرها بدل می‌شود اما با یک خروجی کاملاً متضاد و محتوای استحاله شده است. در واقع این رسانه‌ها این کلیدواژه را منکر نمی‌شوند بلکه به آن معنای متفاوتی می‌بخشند. آمریکایی ها امروزه در این مورد به خصوص به جای صحبت از نقش خود به عنوان آورندگان ویروس جدید به مسابقات، در مورد این صحبت می‌کنند که این مسابقات بستری شد برای گسترش ویروس کرونا در میان بیش از ۹۰۰۰ ورزشکاری که از ۱۱۰ کشور جهان در مسابقات حضور پیدا کرده بودند.

تنها دو ماه پیش روزنامه آمریکایی واشنگتن پست مقاله‌ایی را منتشر کرد که کنگره در حال تحقیق و تفحص در مورد بازی‌های نظامی ووهان است. اما این تحقیق نه برای بررسی نقش ارتش آمریکا در انتقال موفق ویروس به شهر ووهان بلکه برای بررسی این موضوع است که این رویداد یک ابر فرصت برای شیوع ویروس کرونا بوده است. اما حلقه مفقوده این دروغ‌پردازی این است که چگونه ویروس مورد نظر به ووهان آمده است.

جالب‌تر آن که، وقتی صحبت از مدارک می‌شود، این مقاله افسوس می‌خورد چرا هیچکس به فکر انجام آزمایش آنتی بادی یا پادتن از ورزشکاران شرکت‌کننده نیافتاد. یعنی انبوهی از بزرگترین ادعاها مطرح می‌شود اما کمترین سند و مدرک علمی برای آن‌ها وجود ندارد.

عدم همکاری آمریکایی‌ها با سازمان بهداشت جهانی از جمله شواهدی است که ناظران هشیار را بر آن می‌دارد تا هرچه بیشتر به نقش آمریکا در تولید و اشاعه ویروس کرونا پی ببرند. در واقع دولت آمریکا از همان ابتدای شروع همه‌گیری ویروس کرونا سعی کرد تا با تعمیق اختلافات با سازمان بهداشت جهانی و مطرح کردن انواع اتهامات فضا را به سمتی ببرد تا هیچ فردی نتواند از واشنگتن مطالبه همکاری کند.

ترامپ گفت که به دولت خود دستور داده تا بودجه این سازمان را تعلیق کند زیرا سازمان بهداشت جهانی نتوانسته وظیفه‌ خود را انجام دهد و بعد از دهه‌ها باید پاسخگو باشد و به اصلاحات درون سازمانی دست بزند. اما واشنگتن فقط به این اقدام بسنده نکرد.

دولت ترامپ حتی سعی می‌کرد با اخراج مهاجران غیرقانونی نیز به گسترش شیوع ویروس کرونا در جهان کمک کند. اخبار تلخ مخابره شده نشان می‌دهند دولت آمریکا هیچگاه قصد یک برخورد مسئولانه برای کاهش شیوع ویروس کرونا در جهان را نداشته است.

آلخاندرو گیاماتئی رئیس‌جمهوری گواتمالا در اواخر فروردین سال گذشته اعلام کرد، ۵۰ مهاجری که از آمریکا اخراج و به گواتمالا انتقال یافته بودند، ناقل ویروس کرونا بوده‌اند. وزیر بهداشت گواتمالا نیز پیش از آن هشدار داده بود که ۷۵ درصد مسافرانی که در پروازهای آمریکا به گواتمالا حضور داشته‌اند، ناقل ویروس کرونا بوده‌اند.

اما هم‌اکنون رسانه‌های آمریکایی ابتکار عمل را در این موضوع به دست گرفته‌اند و هرگونه جستجوی ساده در گوگل در مورد منشاء ویروس کرونا شما را به آزمایشگاه ویروس‌شناسی ووهان می‌برد. حتی جستجو در مورد سرنوشت ۵ ورزشکار آمریکایی که به طور مشکوکی با یک پرواز فوق‌العاده نظامی از ووهان به کشورشان بازگردانده شدند نیز نتایجی جز مقالات ضدچینی برای شما به ارمغان نمی‌آورند. در واقع نکته تلخ اتکاء انسان امروز به پژوهش‌های گوگلی آن است که شما نمی‌توانید در جهت متضاد با منافع صاحبان زر و زور به پژوهش بپردازید.

اما یکی از راه‌های تشخیص مسیر در عصر پر از رسانه‌های دروغ‌پرداز بررسی سوابق بازیگران است. آنچه به راحتی برای ذهن‌های جسجوگر قابل کشف است این نکته است که آمریکا در طول سالیان از هیچ ترفندی برای رسیدن به اهداف خود فروگذار نکرده است. باید به یاد داشت تنها دولتی در جهان که از بمب اتم علیه غیر نظامیان استفاده کرده است آمریکا بوده است. باید به یاد داشت که آمریکا برای از بین بردن مقاومت ویتنام با هواپیما مواد شیمیایی مهلکی را بر روی جنگل‌های این کشور منتشر کرد.

رضا درویش