رابرت فیسک،‌ تحلیلگر نشریه ایندیپندنت می‌گوید: تاکنون در تاریخ سابقه نداشته که یک اقلیت – اسرائیلی‌ها – به یک اکثریت – فلسطینی‌ها – این حجم عظیم از دین و بدهی به لحاظ حقوق بشر داشته باشند.

رابرت فیسک در نوشتار خود آورده است: “در هفته‌ای که اوری آونری، روزنامه‌نگار و فعال صلح چپ‌گرای اسرائیلی و مخالف سرسخت استعمارگری اسرائیل جان خود را از دست داد دولت اسرائیل از پروژه عظیم استعماری دیگری در کرانه باختری خبر داد. اسرائیل گفته است که برای ساخت ۱۰۰۰ واحد مسکونی دیگر در شهرک‌های یهودی برنامه ریزی کرده و تایید نهایی نیز برای ۳۸۲ واحد دیگر صادر شده است. امروز ۶۰۰ هزار یهودی اسرائیلی در ۱۴۰ کلونی ساخته شده در زمین‌های متعلق به فلسطینی‌ها چه در کرانه باختری یا بیت المقدس شرقی زندگی می‌کنند.

این رویه به عنوان آخرین اقدام استعماری جهان دیگر عادی شده و ما شاهد خستگی از این آمارها و پاسخ کم جان به این ساخت و سازهای عظیم در اراضی فلسطینی هستیم. ترسیم و طراحی پشت بام‌های قرمز در تپه‌های کرانه باختری به همراه استخرهای شنا، زمین‌های چمن و جاده‌های هوشمند و سوپرمارکت‌ها که همگی تحت محاصره انبوهی سیم خاردار و هم اکنون یک دیوار مضحک هستند دیگر برای ما خبرنگاران اخبار خاورمیانه یک گزارش نیست بلکه یک روتین خسته‌کننده شده است.

این شبیه به یک جدول آمار از اراضی دزدیده شده و یک داستان است که با اعلام هر شهرک جدید تکرار و به روز رسانی می شود و بعد از آن اعتراضات فلسطینی‌هایی که زمینشان دزدیده شده و بعد از آن اعتراض تشکیلات فاسد خودگردان فلسطین.

ساخت شهرک‌ها حتی موضوع اعتراض فعالان اسرائیلی و گروه‌های چپ‌گرا یعنی بت سلم و همینطور گروه متعلق به آونری یعنی گوش شالوم شده است کسانی که هنگامی که اسرائیل دست از گوش دادن کشیده بود ماجرای این تجاوزگری بی سابقه را روایت کردند. در حوزه حقوق بشر هرگز هیچ اقلیتی در تاریخ این میزان از حقوق بشر را به یک اکثریت بدهکار نبوده است. تعداد مستعمره نشین‌های ساکن اراضی فلسطینی – غیرقانونی براساس قوانین بین‌المللی – از ۸۰ هزار در زمان توافق اسلو در سال ۱۹۹۳ به ۱۵۰ هزار در عرض ۷ سال رسید. هر یک از این ۷۰ هزار مستعمره نشین یهودی یک گام یک جانبه ممنوعه برداشتند تا از توافق اسلو برای ادامه تصاحب اراضی استفاده کنند و این زمانی بود که آنها از مرز خانه جدیدشان عبور کردند اما این مهم نبود.

بند ۴۹ کنوانسیون ژنو ۱۹۴۹ متعلق به کمیته بین‌المللی صلیب سرخ گفته نیروی اشغالگر نباید بخش‌هایی از جمعیت غیرنظامی خود را به داخل اراضی که اشغال می‌کند منتقل کند. شورای امنیت سازمان ملل و مجمع عمومی کمیته بین‌المللی صلیب سرخ و دادگاه کیفری بین‌المللی متفق‌القول هستند که بند ۴۹ شامل اراضی اشغال شده از سوی اسرائیل است، اما این اهمیتی نداشت.

این در حالی است که گسترش کلونی‌ها در کرانه باختری گاهی اوقات علنا از سوی اسرائیل به عنوان یک مجازات علیه فلسطینی‌ها مطرح شده است. دولت اسرائیل در ۲۰۱۲ مشخصا گفت اعلام ۳۰۰۰ خانه جدید در کرانه باختری پاسخی به تصمیم سازمان ملل برای اعطای وضعیت ناظر غیر عضو به فلسطین است. این هفته نیز آویگدور لیبرمن، وزیر جنگ اسرائیل که ادبیاتش باعث شرمساری همکاران راست گرای خودش شده گفت ۴۰۰ واحد مسکونی یهودی جدید در پاسخ به قتل یک شهروند اسرائیلی توسط یک فلسطینی در شهرک آدام خواهد ساخت.

این آمارهای خسته کننده و ملال آور اما در حقیقت آشنا در دسترس همه کسانی است که می‌خواهند بدانند. آمار مربوط به این شهرک‌نشین‌های اسرائیلی در کرانه باختری و بیت‌المقدس شرقی امروز ۶۰۰ هزار نفر است و در کرانه باختری البته هزار خانواده دیگر نیز در مسیر پیوستن به آنها هستند و همگی در آنچه که آونری یک پروژه خودکشی نامید که آپارتاید اسرائیلی را موجب می‌شود مشارکت می‌کنند زیرا این نتیجه حکومت یک اقلیت یهودی در اکثریت عربی است که در حال حاضر به ۲.۷۵ میلیون نفر بالغ می‌شوند.”

ایسنا